"Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα σαλιγκάρι, που το έλεγαν Αιμίλιο."
«Είδες ο Αιμίλιος;», μου λένε;
Είδες πώς τα κατάφερε;
Και αυτός είναι αληθινός Αιμίλιος, μου λένε!
Είναι άνθρωπος!
Δεν είναι σαλιγκάρι σαν αυτόν τον Αιμίλιο του παραμυθιού, όπου…
«Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα σαλιγκάρι, που το έλεγαν Αιμίλιο. Ο Αιμίλιος ήταν ένα συνηθισμένο σαλιγκάρι με καφέ κέλυφος, όπως αυτά που συχνά συναντά κανείς μια βροχερή μέρα στην εξοχή. Ο Αιμίλιος ζούσε σε ένα λιβάδι γεμάτο με κάθε λογής πολύχρωμα αγριολούλουδα. Στο ίδιο λιβάδι ζούσαν και πολλά ακόμη σαλιγκάρια. Όμως ο Αιμίλιος ήταν διαφορετικός από τα άλλα σαλιγκάρια. Αντί να κάθεται και να μασουλά απ' το πρωί μέχρι το βράδυ φρέσκα φυλλαράκια, αυτός αγαπούσε την εξερεύνηση».
«(...)Τριγυρνούσε όλη τη μέρα στο λιβάδι με αγριολούλουδα, καθώς και στα άλλα κοντινά και μακρινά λιβάδια, κι ανακάλυπτε πράγματα που δεν είχε μέχρι τότε ξαναδεί. Ανακάλυπτε παράξενα μανιτάρια, βαθιές μυρμηγκοφωλιές, πέτρες με περίεργο σχήμα και γωνιές με μαλακό χώμα. Όμως τη μεγαλύτερη ανακάλυψη ο Αιμίλιος την έκανε μια μέρα που κατάφερε να φτάσει ως εκεί που τελείωναν τα λιβάδια: εκεί που τελείωναν τα λιβάδια, άρχιζε το ψηλό βουνό. Σ' αυτή την εξερεύνηση, λοιπόν, ο Αιμίλιος ανακάλυψε το ποτάμι. Η μέρα που ανακάλυψε το ποτάμι ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα στη ζωή του Αιμίλιου. Πρώτη φορά έβλεπε ποτάμι και ήταν ό,τι πιο όμορφο είχε δει μέχρι τότε στη ζωή του! Κάθισε με τις ώρες στην ακροποταμιά και παρατηρούσε το νερό. Άφησε τις νεροσταγόνες να του χαϊδέψουν το κέλυφος και τον ήχο του ποταμού να τον νανουρίσει. Έπαιξε με τα φύλλα από τις καλαμιές και γλίστρησε πάνω στο υγρό χώμα. Όμως, καθώς έκανε όλα αυτά, μια απορία γεννήθηκε στο μυαλό του: “Από πού, άραγε, να 'ρχεται το ποτάμι;”(...)».
«Γιατί ο Αιμίλιος, ένα συνηθισμένο σαλιγκάρι, παίρνει την απόφαση να ανέβει στο ψηλό βουνό; Ποια συμβουλή τού δίνει ο τυφλοπόντικας και τί κρύβει η συνάντηση με την αλεπού; Με ποιον μοιράζεται το ταξίδι και τί εκπλήξεις τούς επιφυλάσσει η διαδρομή;».
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σάββατο, 12 Ιουνίου 2010
Ζωζώ: «Ο Μητροπολίτης Συκομουρέας και Ξυνών»! (όταν οι φίλοι μας μπλόγκερ, μας κάνουν πλάκα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου