Ακούς Τάκη;

Γείτονας, κ. Νίκος:

- Μεγάλη η χάρη, και, του σπιτιού του Παναγιώτη!!!..

Ακούς Τάκη;

Διαβάζω σήμερα:

Η άσκηση μάς προστατεύει από τον πόνο

Όσο ενισχύονται οι μύες μας τόσο μειώνονται οι φορτίσεις των αρθρώσεων και των οστών.

Τι πρέπει να κάνετε…

Κινηθείτε – γυμναστείτε. Μη μένετε κλινήρεις, καθηλωμένοι από τους αφόρητους πόνους σας. Το κρεβάτι δεν είναι η θεραπεία σας. Εάν κάνετε το λάθος να παραμένετε συνεχώς αδρανείς, τότε άμεσα το μυϊκό σας σύστημα θα ατροφήσει και σε λίγο καιρό θα χάσετε την ισορροπία σας και την ικανότητά σας να περπατάτε σωστά.

Πηγή: newpost.gr

Έχω νέα, φίλε Τάκη. 

Στο προχθεσινό σου τηλεφώνημα, στη συζήτηση μας, είχαμε μείνει εκεί που σου έλεγα ότι προμηθεύτηκα τα υλικά για να γεμίσω εκείνο το καλούπωμα για διάδρομο στην αυλή, στην είσοδο του σπιτιού μου. Καλούπωμα που είχε μείνει χωρίς συνέχεια για 10 μέρες, αφού ο τεχνίτης που το ξεκίνησε πήρε μετάθεση και θα επέστρεφε μετά από κάποιες εβδομάδες…

Η συνέχεια λοιπόν του έργου αυτού, παίχτηκε χθες το πρωί - με εμένα πρωταγωνιστή - όταν αποφάσισα να ρίξω το τσιμέντο… Με μια μικρή βοήθεια, βέβαια, ως προς την δύναμη που έπρεπε να καταβληθεί, δηλαδή με τον άνθρωπο με το καρότσι… 

Έτσι, ξεκινήσαμε στις 10 το πρωί, και τελειώσαμε στις 1 το μεσημέρι. 

3 ώρες, ο φίλος σου ο Παναγιώτης έκανε κρας τεστ (ή μάλλον κρακ τεστ) στα γόνατα του, αφού ήταν υποχρεωμένος να στρώνει με την τάβλα και με το μυστρί το υγρό μπετόν που έπρεπε να καλύψει σωστά όλη την καλουπωμένη και αλφαδιασμένη επιφάνεια. 

Στη 1 η ώρα έφυγε ο γείτονας με το καρότσι, και πέντε λεπτά μετά άρχισε η βροχή! 

Έκανα τότε, και, το ντουζ μου (μαστορεύοντας στην βροχή), αφού έπρεπε να τελειώσω με κάποιες κακοτεχνίες, με κάποια λακουβάκια που είχαν μείνει στη μέση. Με σύμμαχο τη βροχή λοιπόν, έφτιαξα το αριάνι… Άδειασα δηλαδή επί τόπου το υπόλοιπο από το σακί με το τσιμέντο, και το ρυάκι που δημιουργήθηκε πήγε και κάλυψε τα κενά! 

Και τέλος καλό, όλα καλά! 

Μεγάλη η χάρη του σπιτιού μου!
Ε, Τάκη;


ΣΧΕΤΙΚΟ:

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ...

Σάββατο, 21 Μαΐου 2011

Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΕΛΕΝΗ...

P. MICHALOPOULOS είπε...

Δούλος, στη δούλεψη του Κυρίου, στην υπακοή του θελήματος Του. Νομίζουμε ότι είναι εύκολο; Είναι όμως μια εργασία κι αυτή, και οπωσδήποτε δεν είμαστε ποτέ ανάξιοι να την εκτελέσουμε απόλυτα σωστά. Σαν εργάτες, σαν εργαζόμενοι γενικά, έχουμε μάθει να αγωνιζόμαστε στη ζωή μας. Έτσι, μας είναι πιο εύκολο κι αυτό το έργο… Δεν το θεωρούμε αγγαρεία το να είμαστε δούλοι του Θεού…

Τώρα οι δεσποτάδες, δεν ξέρω αν έχουν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους, εκτός από το να κορδώνονται στο δεσποτικό και να ψέλνουν… Έχουν συνηθίσει να τους υπηρετούν, να έχουν αυτοί δούλους… Πώς λοιπόν θα αισθανθούν οι ίδιοι δούλοι;

Και κοίτα "να δεις", ΤΑΚΗ, σε τι στιγμή έγραψες το σχόλιο σου αυτό!..

Τη στιγμή που μόλις τέλειωσα μια μεγάλη φασίνα - δίωρη παρακαλώ - σε όλο το σπίτι… Στα 70 τετραγωνικά επιφάνεια δωματίων και βοηθητικών χώρων…

Στο εσωτερικό, που είχε γίνει χάλια - κι αυτό - τις τελευταίες μέρες με τις οικοδομικές εργασίες…

Δούλος λοιπόν, ΚΑΙ, σε ένα σπιτάκι που το αγαπώ…

Σπιτάκι, ξανά ευλογημένο!..

21 Μαΐου 2011 7:49 μ.μ.

http://xairete.blogspot.com/2011/05/blog-post_3781.html