Πυκνό, σκοτεινό δάσος
«Κύριος φυλάξει σε, Κύριος σκέπη σοι ἐπὶ χεῖρα δεξιάν σου· 6 ἡμέρας ὁ ἥλιος οὐ συγκαύσει σε, οὐδὲ ἡ σελήνη τὴν νύκτα. 7 Κύριος φυλάξει σε ἀπὸ παντὸς κακοῦ, φυλάξει τὴν ψυχήν σου ὁ Κύριος.» Ψαλμός 120, 5-7
Έχοντας τελειώσει την προσευχή μου το πρωί, συλλογιζόμουν τα παραπάνω χωρία του Ψαλμού αυτού που είναι ένας από τους πολύ αγαπημένους μου. Θυμήθηκα μια ιστορία που είχα διαβάσει στα παιδία ενός ιδιωτικού Αμερικάνικου σχολείου στο οποίο δίδασκα, για το πώς εκπαιδεύουν οι Ινδιάνοι της Αμερικής τα νεαρά τους αγόρια για να γίνουν θαρραλέα. Το νεαρό αγόρι περνούσε πολλές δοκιμασίες στο κυνήγι και στο ψάρεμα μαζί με τον πατέρα του. Όταν έφτανε πια ο καιρός να αντιμετωπίσει την τελευταία του δοκιμασία, ο πατέρας του τον έπαιρνε με τα μάτια δεμένα αργά το βράδυ και τον οδηγούσε μέσα σε ένα πυκνό και σκοτεινό δάσος, όπου θα έπρεπε να μείνει εκεί όλη τη νύχτα ολομόναχος και με τα μάτια του δεμένα.
Το νεαρό αγόρι από το φόβο του δεν σκεφτόταν καν τον ύπνο. Το μόνο που ήθελε ήταν να περάσει γρήγορα η νύχτα και να ξημερώσει. Κάθε τι που άκουγε, είτε ήταν ένας μικρός ήχος, ή η βουή του αέρα, ή το σπάσιμο ενός κλαδιού τον έκανε και έτρεμε από τον φόβο του νομίζοντας πως κάποιο άγριο θηρίο πλησίαζε να τον κατασπαράξει.
Επιτέλους άρχισαν να διαπερνούν οι ακτίνες του ηλίου το πανί που κρατούσε τα μάτια του δεμένα και με αυτό καταλάβαινε ο νεαρός ότι είχε πλέον ξημερώσει. Έβγαζε αμέσως το πανί από τα μάτια του και έμενε έκπληκτος με την εικόνα που αντίκριζε μπροστά του. Έβλεπε τον πατέρα του λίγα βήματα πιο πέρα από αυτόν. Ο πατέρας εν αγνοία του γιού του έμενε εκεί μέσα στο δάσος μαζί του για να τον προστατεύει και να τον προσέχει.
Έτσι ακριβώς κάνει και για εμάς ο Ουράνιος Πατέρας μας. Δεν είμαστε ποτέ μόνοι μέσα στο πυκνό και σκοτεινό δάσος, ή στη κοιλάδα ή στην έρημο γιατί Εκείνος είναι πάντα μαζί μας και μας προσέχει.
Dark, dense forest
“The Lord shall keep thee: the Lord is thy shelter upon thy right hand. 6 The sun shall not burn thee by day, neither the moon by night. 7 May the Lord preserve thee from all evil: the Lord shall keep thy soul.” Psalm 120 (121): 5-7
After my prayers this morning, I kept on pondering on the above verses, of one of my favourite Psalms. I remember teaching at an American Private School here in Greece and reading a story to the children about how American Indians trained there young ones to be brave. The young boy would face many trials and tests in hunting and fishing with his father. When the time would come for him to face the final trial, his father would take him very late in the evening blindfolded into a dense, dark forest to spend the night there entirely alone.
The young boy too terrified to even consider sleeping, would keep wondering when the night would be over. Every noise, gust of wind, or a snap of a twig was magnified, making him think that a ferocious wild animal was approaching to devour him.
At last the sun’s rays filtering through the trees penetrated the blindfold sufficiently to inform the young boy that morning had arrived. Immediately, he would take the cover off his eyes and would be astonished to see that his father was only a few feet away from him. The father was there all night with him, keeping watch over his son.
Our heavenly Father does the same thing for us. When we are alone in dense dark forests, valleys, deserts of our lives He is always there keeping watch over us.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου