Η ΓΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΟΣ
Μιά φορά ήταν μιά γριά καί κάθε πρωΐ έβγαινε στός δάσος καί μάζευε ξύλα γιά τή φωτιά της καί χορταράκια, γιά νά φάει. Καθώς εγύριζε μιά μέρα φορτωμένη στόν ώμο τά ξύλα καί στήν ποδιά της τά χόρτα, στό δρόμο συναντάει τόν χάροντα.
-Γειά καί χαρά σου, χάροντα, τοϋ λέει, γιά ποιόν μέ τό καλό;
-Γιά τοϋ λόγου σου θειά, τής λέει ό χάροντας.
Αντε, ετοιμάσου νά σέ πάρω.
-Τώρα, τοϋ λέει, νά πάω σπίτι νά ξεφορτωθώ καί νά ετοιμασθώ. Καί γιά νάχω καλό ρώτημα, σάν πώς θέλεις νά ετοιμασθώ;
- Οπως θέλεις εσύ, άπαντάει ό χάροντας.
Τότε ή γριά πηγαίνει στό σπίτι, άνάβει τό τζάκι καί βάζει νά βράσει τά χόρτα. Υστερα έπιασε νά ζημώσει ψωμιά, έφτιαξε καί κουλούρια γιά συγχώρεση.
Υστερα έστρωσε τραπέζι καί περίμενε νά ψηθοϋν τά ψωμιά.
Τότε παρουσιάσθηκε o χάροντας καί τή ρωτάει:
-Περιμένω γιέ μου νά βράσουν τά χόρτα, νά ξεφουρνίσω τό ψωμί καί νά φαμε. Δέν κάθεσαι καί του λόγου σου νά φας μαζί μου;
-Μά δέν μ' έχεις κακία θειά, πού θά σου πάρω τήν ψυχή;
-Μπά, γιατί νά σού΄χω κακία.
Όπου τήν πας τήν ψυχή μου, θάρχομαι κι εγώ μαζί.
-Καί τό κορμάκι σου, που θά τάφήσεις εδώ; ξαναρωτάει ό χάροντας.
- Ε, αυτό είναι δική μου υπόθεση, απαντάει ή γριά. Εγώ θά τό παραδώσω στόν Θεό καί θά μου τό φυλάει. Είδες πού βάζομε σταυρό πάνω απ' τά μνήματα;
'Απάνω στήν ώρα έβρασαν καί τά χόρτα, μύρισε καί τό ψωμί στό φουρνο καί ή γριά κατέβασε τό φαΐ, ξεφούρνισε κι έβαλε στό τραπέζι δυό πιάτα χόρτα καί κάμποσες φέτες ψωμί.
Ό χάροντας όμως φαίνονταν στενοχωρημένος καί δέν ήθελε νά φάει.
Δέν μου κάνει κέφι νά παίρνω ανθρώπους, πού δέν κλαίνε, λέει στή γριά.
Καί δεν μου λές κι εμένα τό λόγο; λέει ή γριά.
Τί σημασία έχει άν κλαίνε ή όχι;
"Οταν κλαίνε καί θρηνουνε, μόνο τότε είναι δικοί μου καί τούς πάω στήν κόλαση. Οταν είναι ευχαριστημένοι καί ήσυχοι, μου τούς παίρνει o Θεός καί τούς πάει ίσια στόν Παράδεισο.
-Γι' αυτό κι έχεις κακό όνομα, του λέει ή γριά. Φάε λίγο νά ζεσταθεί ή ψυχή σου, νά κάνεις τό σταυρό σου, μήπως καί πάψεις νά κολάζεις τόν κόσμο.
Τότε o χάροντας έσκασε απ' τό κακό του, πετιέται επάνω καί φεύγει λέγοντας.
-'Εσένα έτσι κι έτσι χαμένη σ' έχω. Τί κάθομαι καί χασομερώ μαζί σου.
Ετσι έφυγε o χάροντας κι ή γριά ζει ακόμα καί ποιος ξέρει πόσο ακόμα θά ζει καί θά 'ναι καί ευχαριστημένη καί καλόγνωμη.
(ΠΗΓΗ: ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ)
Kαλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα.
ΣΧΟΛΙΑ:
wanna Dhmou:
μπραβο της...μακαρι ολοι ετσι να ειμαστε αλλα.....καλη βδομαδα πατερ....
Μαργαρίτα Φίλη
Ο θάνατος για τον χριστιάνο δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή...
Καλημέρα και καλή εβδομάδα πατέρα Μανώλη. :)
Markakis Babis
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΑΤΕΡ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ.
Maria Dimitriou Mourouti
Καλή μέρα και καλή βδομάδα !
Stayroula Politi
Καλημέρα σε όλους και να έχετε καλή εβδομάδα, με υγεία πάνω απ΄όλα!!
Joanna Laki
Καλή εβδομάδα και χαρά για όλους
Panagiotis Michalopoulos
Αυτός ο χάροντας, ο διάολος ήταν, που ήθελε να πάρει τη γριά μαζί του στην κόλαση; Και τις ψυχές δεν τις παίρνει (σύμφωνα με άλλη λαϊκή παράδοση) ο Μιχάλης; Τέτοιες ιστορίες για γριές, λένε οι παπάδες, και, στα κηρύγματα τους;
Georgia Tsikoyrakh
καλη ημερα καλη εβαομαδα...
Zoe Grammatoglou
Σε τι επίπεδο πρέπει να φτάσουμε για να φύγουμε σαν τη γιαγια?
Panagiotis Michalopoulos
Σαν πολύ καλοστεκούμενη τη βλέπω εγώ την «γριά» φουρνάρισσα στην φωτογραφία. Μάλλον τον φούρναρη θα πάρει ο κολασμένος ο «χάρος», για να την πέσει μετά (ερωτικά) στην ελεύθερη πια φουρνάρισσα.
Μαιρη Νερουτσου
μπρρρ!!!!!!πρωινιατικα!!!!!! φτου φτου..... μεγαλη δυναμη χρειαζεται για μια τετοια αντιμετωπιση.... ποιος αραγε την εχει.... ειδικα οταν δυστυχως οι περισσοτεροι εχουμε απομακρυνθει απο την εκκλησια....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! η καθημερινοτητα μας κολαζει.... θεε μου δωσε μας δυναμη... οταν οι περισσοτεροι ειμαστε αχρηστοι να παρουμε μονοι μας τη δυναμη....!!!!!!!!!!!!!!
Panagiotis Michalopoulos
Η γιαγιά ήταν σίγουρη ότι θα πάει στον Παράδεισο, και δεν φοβόταν τίποτε; Ήταν ανώτερη και από τον Μέγα Αντώνιο ο οποίος μέχρι και την τελευταία στιγμή, πριν ξεψυχήσει, δεν τολμούσε να καυχηθεί ότι τον νίκησε ολοκληρωτικά τον διάβολο και τους πειρασμούς του; Τόσο αγία ψύχη αυτή η γιαγιά; Ή μήπως αυτή είχε και κάποιον φίλο παπά, για μέσο, ότι θα την συγχωρέσει με… κόλλυβα μετά θάνατον;
Κατερίνα Κεχαγιά
Καλημέρα και καλή εβδομάδα !!!!! την ευχή σας πάτερ !!
ΜΑΡΙΑ ΤΣΟΥΡΤΗ
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!! ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΑΣ!!
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1561100550666&set=a.1488203048274.2066427.1329876440#!/profile.php?id=1329876440&sk=wall
ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΣΧΟΛΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήPetrakis Manolis:
Καλησπέρα Panagiotis Michalopoulos με τα κοπλιμέντα σου, βλέπεις ρέντα οι παπάδες, γίνε κι εσύ λοιπόν, εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα.
(Πριν από 21 λεπτά)
Panagiotis Michalopoulos:
Καλησπέρα πάτερ Μανώλη! Αυτό που έγραψα ("Μπράβο ρέντα, με τις κυρίες, ο παπα-Μανώλης!"), ήταν μια εντύπωση που μου προκαλέσατε, ήταν μια απλή διαπίστωση μου. Εσείς, το θεωρείτε κομπλιμέντο, εσείς υποθέσατε ότι μπορεί και... να σας ζηλεύω! Λάθος σας! Άρα, γιατί θα πρέπει να γίνω κάβουρας κι εγώ, γιατί θα πρέπει να σας μοιάσω;
(Λίγα δευτερόλεπτα πριν)
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1561100550666&set=a.1488203048274.2066427.1329876440
ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΣΧΟΛΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήAgapi Pisti:
ΓΙΑ ΤΟΝ [Κ.] ΠΑΝΑΓΙΟΤΙ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΜΟΙΑΖΕΣ .... ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΒΟΥΡΑ... ΚΑΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.....
ΠΑΤΕΡΟΥΛΙ ΜΟΥ ΣΥΝΧΩΡΕΣΤΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΧΟΛΕΙΑΖΩ ΚΑΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.
ΤΗΝ ΕΥΧΟΥΛΑ ΣΑΣ.
(Πριν από 29 λεπτά)
Panagiotis Michalopoulos:
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια (για συγχώρεση) στου γιαλού (του mega-κάβουρα-πατερούλη) τα βοτσαλάκια! -:)
(Πριν από 9 λεπτά)
Antonis Ydroxoos:
EEEE PANAGIOTH DEN PAIZESE.
(Πριν από 4 λεπτά)
Panagiotis Michalopoulos :D
(Πριν από 3 λεπτά)
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1561100550666&set=a.1488203048274.2066427.1329876440
ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΡΚΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ:
Η γιαγιά ήταν σίγουρη ότι θα πάει στον Παράδεισο, και δεν φοβόταν. H αγία ψύχη της έσωσε τη γιαγιά από το χάρο !!!!
Ας είναι παράδειγμα για μας.
Panagiotis Michalopoulos:
Πώς ήταν τόσο σίγουρη (η γρεο-γκόμενα, να την πω; ) η «γριά» αυτή; Ούτε εξομολογήθηκε, ούτε κοινώνησε! Μόνο να τραπεζώσει το χάρο φρόντισε για να τον καλοπιάσει, και τα κατάφερε!
Ε, και αν πέθανε αργότερα, όλο και κάποιο παπά γνωστό θα είχε (τον παπα-Μανώλη;) για να την συγχωρήσει, ...αν μάλιστα είχε αφήσει και κάτι στην εκκλησία με τη διαθήκη της!
...Και ζήσανε αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα! :D