Είχα μάθει να 'σαι 'κεί κάθε πρωί να μου φέρνεις τον καφέ μ' ένα φιλί Είχα μάθει να μου δίνεις τα κλειδιά και να φεύγουμε μαζί για τη δουλειά
Μα τώρα μένω μόνος μου, αλλού με πάει ο δρόμος μου Κι είν' όλα περασμένα, ξεχασμένα Μη μου ζητάς τη γνώμη μου, την άχρηστη συγγνώμη μου αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα
Είχα μάθει να σ' ακούω να μιλάς να θυμώνεις, ν' αγριεύεις, να γελάς Είχα μάθει να ζηλεύεις σαν τρελή να 'σαι 'κει στην κάθε δύσκολη στιγμή
Εγώ είμαι τώρα μόνος μου, αλλού με πάει ο δρόμος μου Κι είν' όλα περασμένα, ξεχασμένα Μη μου ζητάς τη γνώμη μου, την άχρηστη συγγνώμη μου αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα
Γιατί ζητάς τη γνώμη μου, την άχρηστη συγγνώμη μου αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα Εγώ είμαι τώρα μόνος μου, αλλού με πάει ο δρόμος μου Κι είν' όλα περασμένα, ξεχασμένα
Ένα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες. Μπήκες να ξαποστάσεις κι εσύ το λεηλάτησες. Η καρδιά μου καράβι σε παρθένο ταξίδι Ήρθες σαν τον κουρσάρο με φωτιές και το πάτησες.
Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι, Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ. Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ!
Τραγούδι: Τώρα μένω μόνος μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουσική: Νικολόπουλος Χρήστος
Στίχοι: Δαβαράκης Άρης
Καλλιτέχνης: Μπάσης Δημήτρης
Περιγραφή:
Είχα μάθει να 'σαι 'κεί κάθε πρωί
να μου φέρνεις τον καφέ μ' ένα φιλί
Είχα μάθει να μου δίνεις τα κλειδιά
και να φεύγουμε μαζί για τη δουλειά
Μα τώρα μένω μόνος μου, αλλού με πάει ο δρόμος μου
Κι είν' όλα περασμένα, ξεχασμένα
Μη μου ζητάς τη γνώμη μου, την άχρηστη συγγνώμη μου
αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα
Είχα μάθει να σ' ακούω να μιλάς
να θυμώνεις, ν' αγριεύεις, να γελάς
Είχα μάθει να ζηλεύεις σαν τρελή
να 'σαι 'κει στην κάθε δύσκολη στιγμή
Εγώ είμαι τώρα μόνος μου, αλλού με πάει ο δρόμος μου
Κι είν' όλα περασμένα, ξεχασμένα
Μη μου ζητάς τη γνώμη μου, την άχρηστη συγγνώμη μου
αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα
Γιατί ζητάς τη γνώμη μου, την άχρηστη συγγνώμη μου
αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα
Εγώ είμαι τώρα μόνος μου, αλλού με πάει ο δρόμος μου
Κι είν' όλα περασμένα, ξεχασμένα
Mοναχικός καβαλάρης σαν το λουκι λούκ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας Χατζής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα αφύλακτο σπίτι η καρδιά μου και μπήκες.
Μπήκες να ξαποστάσεις κι εσύ το λεηλάτησες.
Η καρδιά μου καράβι σε παρθένο ταξίδι
Ήρθες σαν τον κουρσάρο με φωτιές και το πάτησες.
Τώρα τι τρέμεις γιατί λυπάσαι,
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ.
Αυτή η φωνή που τη φοβάσαι
δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ!
Εγώ σωπαίνω, άκου, σωπαίνω
Εγώ ευθύνες δεν σου ζητώ
Άλλος φωνάζει άλλος ρωτάει
άλλος κρατάει λογαριασμό
Στ' ορκίζομαι δεν είμαι εγώ!..