Σάββατο, 22 Μαΐου 2010
Δεν είναι σκηνές από το «10 μέρες στο Παρίσι» (1962), αλλά από το… «10 μέρες στη Μόσχα» (2010)!..
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Τρίτη, 13 Ιουλίου 2010
Τα υπόγεια μυστήρια της Αγίας Βαρβάρας Αργυρούπολης…
Το ίδιο πρόγραμμα του ιστολογίου με πληροφορεί και για τα θέματα που διαβάζονται τη στιγμή αυτή. Ένα από τα θέματα αυτά, λοιπόν, είναι και το πιο πάνω (Σάββατο, 22 Μαΐου 2010)… (το «10 μέρες στο Παρίσι»)
Το μνημόνευσα λοιπόν, διότι τελείως συμπτωματικά, η ταινία αυτή («10 μέρες στο Παρίσι») είναι στη σκέψη μου από προχθές… Από προχθές που εκκλησιάστηκα στην αγία Βάρβαρα Αργυρούπολης…
Όταν μετά τη θ. λειτουργία κατέβηκα κάτω, στο υπόγειο του ναού (και παρεκκλήσι συγχρόνως), όπου «λειτουργεί» κάθε Κυριακή, και «έκθεση» με δώρα… Δηλαδή, οι κυρίες του φιλόπτωχου ταμείου, έχουν συγκεντρώσει σε μια αίθουσα του υπογείου αυτού (στη «Δωρο-Έκθεση») διάφορα μικροαντικείμενα που προέρχονται από προσφορές, αντικείμενα (κατάλληλα για δώρα, λέει), τα οποία και πουλάνε στους πιστούς, μετά την κυριακάτικη θ. λειτουργία .Πού κολλάρει η ταινία («10 μέρες στο Παρίσι») τώρα; Έχω γράψει και παλαιοτέρα ότι στο χώρο αυτό πουλάνε και μεταχειρισμένα δισκάκια με διάφορες κινηματογραφικές ταινίες, πολλές από τις οποίες είναι και ακατάλληλες…
Εκείνη την στιγμή λοιπόν που μπήκα προχθές στην αίθουσα, πουλούσαν συμπτωματικά κάποια δισκάκια σε μια κυρία με ένα παιδάκι… Εγώ, τότε, για να πειράξω την πωλήτρια - κυρία, της εκκλησιαστικής επιτροπής - κυρία (γνωστή μου από το 1977, από τότε που είχα το γιο της μαθητή μου στο κατηχητικό που έκανα στο ναό αυτό) της είπα να μη δίνει, και, ακατάλληλες ταινίες σε παιδιά.
Εκείνη μου απάντησε ότι δεν τις δίνει, αυτή, τις όποιες ταινίες, αλλά τις διαλέγουν οι ίδιοι οι πελάτες. Άλλωστε, μου λέει, όπως βλέπετε, τα παιδιά συνοδεύονται από μεγάλους, οπότε εγώ, λέει, δεν έχω καμιά ευθύνη….Πού κολλάρει η ταινία («10 μέρες στο Παρίσι») τώρα; Στο στοκ των ταινιών αυτών, εκεί στην αγία Βάρβαρα προχθές, υπήρχε και η ταινία αυτή (το «10 μέρες στο Παρίσι») με πολλές ακατάλληλες σκηνές, όπως αυτή με το μπανιστήρι (Γκιωνάκης κλπ) σε κοπέλες που τσιτσιδώνονται στην παραλία πίσω από κάτι βράχια για να φορέσουν το μαγιό τους).
Α, στο ίδιο στοκ (Αγίας Βαρβάρας Αργυρουπόλεως) υπήρχε - βοήθειά μας - και άλλο ένα "10 καλό": Η ταινία… «Γκαρσονιέρα για 10» με ορυφαία σκηνή το... στριπτίζ, της Ισμήνης Καλέση [Μπουμπού Ατζέλα], στον Ανδρέα Φιλλιπίδη [Απόστολο Σουλτάνογλου]
Θέλετε να γελάσετε κι άλλο; Ακούστε:Αφήνω λοιπόν τις ταινίες, και προχωρώ στην αίθουσα… Οπότε, βλέπω κάτι άλλα παιδιά εκεί, να χαζεύουν σε κάποια άλλα «εκθέματα» που ήταν σε κάτι ράφια… Εκθέματα προς πώληση, κατάλληλα για «δώρα» κι αυτά! Τι ήταν; Ήταν διάφορα αγαλματίδια (25 - 30 εκατοστών) …γυμνών γυναικών!..
Ε, να μην την πειράξω πάλι την κυρία εκκλησιαστική πωλήτρια; Της είπα λοιπόν, ότι άλλη όψη έχει ο πάνω (ο κυρίως) ναός … Αφού δεν παρουσιάζεται ως κανονικός ειδωλολατρικός ναός, αλλά (παραπλανητικά – καλυμμένα) σαν… χριστιανικός, αφού έχει για προσκύνηση εικόνες, και όχι γυμνά αγάλματα!..Θέλετε να γελάσετε κι άλλο; Ακούστε:
Στο βάθος λοιπόν της αίθουσας αυτής, υπήρχαν και κάτι κρεμάστρες με ρούχα. Ένας σοβαρός ώριμος κύριος, πελάτης κι αυτός, «δοκίμαζε» μια μαύρη φούστα… Βέβαια, δεν την φορούσε ο άνθρωπος, αλλά απλά την είχε ξεκρεμάσει, και την κοιτούσε προβληματισμένος.
«Δεν σας αρέσει;», τον ρώτησα, με διάθεση να τον πειράξω κι αυτόν.
- Σαν κοντή, μου φαίνεται (μου απαντάει), και τη θέλω για τη μητέρα μου.
«Είναι της παλιάς σχολής η μητέρα σας;» τον ρωτάω πάλι.
- Ε, βέβαια (μου ξανααπαντάει), μοντέρνα θα είναι, μεγάλη γυναίκα;
Εκείνη τη στιγμή, μπήκε στη αίθουσα μια άλλη πελάτισσα, μια νέα σχετικά γυναίκα, που φορούσε ένα κάπως κοντό φουστάνι… Οπότε, είπα κι εγώ ...το τελευταίο αστείο μου εκεί (φεύγοντας κιόλας για να μη με δείρουν) όταν απευθυνόμενος στον κύριο («με τη μαύρη φούστα») τον ρώτησα:
«Αυτή είναι η μαμά σας; Μοντέρνα μου φαίνεται! Αγοράστε της τη φούστα! Θα της αρέσει!»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου