ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:
Ο Μητροπολίτης Ικονίου Θεόληπτος, και το παρδαλό κατσίκι…
Ι. Δοβλέτογλου είπε...
δες το 3ο σχόλιο της ιστοσελίδας:
http://agioritis.pblogs.gr/2010/01/me-mia-epistolh-eswse-to-kyros-ths-ekklhsias.html
26 Ιανουαρίου 2010 10:00 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Ι .Δοβλέτογλου:
Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2010 9:04 μμ
Ένα "δημοσιογραφικό πραξικόπημα" καταδικάζει ανεξέταστο, αναπολόγητο & μέσω proxy τον Αμερικής Δημήτριο, προετοιμάζοντας ως διάδοχό του, τον proxy Ικονίου Θεόληπτο...
Ιδού το "κύρος" αυτής της Εκκλησίας ή μάλλον του "κυριάρχη" της κ. Βαρθολομαίου...
Οι παλιότεροι "αποκεφαλισμοί" γίνονταν με τελεσίγραφο: Αμερικής Ιάκωβος (ο και νουνός!), Θυατείρων Μεθόδιος, Αμερικής Σπυρίδων κ.ά.
Όμως για έναν Αρχιεπίσκοπο με έρεισμα στο (ισχυρό) ποίμνιό του, που πρόσφατα τιμήθηκε από τον Πατριάρχη και τον φιλοξένησε πλουσιοπάροχα και ακολούθησε πειθήνια σε όλες τις χριστοπροδοτικές και εθνοπροδοτικές πρωτοβουλίες του (συναγωγή, Κόκα-Κόλα, κοράνιο-δώρο) τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα...
Οι "βυζαντινοί τρόποι" της Νέας Ρώμης, που, όπως η παλιά, αλλάζει τους "αυτοκράτορες" με καμαρίλα και φόνους, ("Αγιορείτη", διάβασε λίγο τα περί "αλλαξοπατριαρχίας" επί Τουρκοκρατίας), χρειαζόταν κάποιον Βρούτο, για να σώσει το "κύρος της Εκκλησίας"...
Πολύ δυστυχώς για τον Δημήτριο, που δεν κατάλαβε έγκαιρα το τι τον περίμενε και δεν "έπεσε" τουλάχιστον ένδοξα, αρνούμενος να προδώσει τον Χριστό στην συναγωγή της Ν. Υόρκης και να γελοιοποιηθεί στην Ατλάντα με τον αρκούδο της Κόκα-Κόλα...
Αυτά παθαίνουν όσοι προσπαθούν πάσει θυσία να περισώσουν το ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ κύρος του κ. Βαρθολομαίου, θυσιάζοντας την πίστη και την πατρίδα...
26 Ιανουαρίου 2010 10:12 μ.μ.
http://xairete.blogspot.com/2010/01/blog-post_6433.html
Μόνον επί Τουρκοκρατίας υπήρξαν "αλλαξοπατριαρχίες";
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί Βυζαντινοκρατίας δεν υπήρξαν;
Ξεχάσαμε, π.χ. τον Οικουμενικό Πατριάρχη Θεοφύλακτο (ευνούχο), υιό του Ρωμανού Λεκαπηνού, που τον ενθρόνισε το 933, στα 16 του (!) (χωρίς καμιά αντίδραση), κάθησε 23 χρόνια, έκανε την Αγία Σοφία ένα απέραντο πορνείο και πέθανε σε ιππασία;
Αλλά και τόσους άλλους παπόφιλους, παπόδουλους, ουνίτες και ΡΚαθολικούς (!) Πατριάρχες, όπως ο Γρηγόριος Γ΄, που ήταν φερέφωνα των λαμπρών εκείνων αυτοκρατόρων του Βυζαντίου (οι 42 από τους 85 δεν ήταν καν Ορθόδοξοι).
Αυτή, δυστυχώς, ήταν η πολυδιαφημισμένη συναλληλία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
ΙΚ
Εντάξει κ. Ιωάννη Καρδάση μας… Σε ιππασία πέθανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Θεοφύλακτος…
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για να το λέτε εσείς (επιστήμονας άνθρωπος) κάτι παραπάνω θα ξέρετε!
Θέλω να πω, ότι δεν πέθανε ατιμωτικά… Σε καμιά άλλη (αλληγορική) «ιππασία», να πούμε… Τύπου κάμα-σούτρα!
Ή μήπως κάτι τέτοιο υπονοούσατε;
Σε κανονική ιππασία πέθανε πέφτοντας από το άλογο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω τι ήξερε ο αυτοκράτορας πατέρας του που τον ευνούχισε στα 8 του λίγο πριν τον κάνει μοναχό.
Ίσως να φοβήθηκε το κάμα σούτρα, από τον εκκλησιαστικό του περίγυρο.
Δεν πέθανε ατιμωτικά, αλλά μαγάρισε τον οίκο του Θεού στα φανερά (όχι στα κρυφά). Τουλάχιστον είχε το θάρρος.
ΙΚ
Μπα! Τι λέτε! Φοβερά πράγματα είναι όλα αυτά! Αλλά έχω μια απορία σχετικά με την «ιππασία» και τον «ευνουχισμό».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο πατέρας του «φοβήθηκε το κάμα σούτρα, από τον εκκλησιαστικό του περίγυρο», όπως λέτε, πώς ακριβώς τον προστάτευσε με τον ευνουχισμό; Τον «προστάτευσε» μόνο από το να είναι αυτός ο «ιππέας» στο σύμπλεγμα;
Θέλω να πω ότι αυτός ο ευνουχισμός του, δεν του απαγόρευε να παίζει το ρόλο του «αλόγου» (του παθητικού ομοφυλόφιλου) σε ένα εκκλησιαστικό (και όχι μόνο) κάμα σούτρα. Έτσι;
Δεν απέτρεπε ούτε και το ενδεχόμενο να πεθάνει έτσι, σε μια τέτοια καταπόνηση προερχόμενη από τον άλλον (τον «ιππέα»), τον καθοδηγητή, τον ενεργητικό τοιούτο να πούμε…
Η εκκλ. ιστορία δεν έχει περισσότερες λεπτομέρειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα υπόλοιπα απλώς μπορεί να τα φανταστεί κανείς και να σχηματίσει τα ανάλογα συμπλέγματα, τρίγωνα, πολύγωνα κ.λπ.
Πάντως και αυτά δεν έλειπαν από την κραταιά Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
ΙΚ
Εντάξει κ. Ιωάννη Καρδάση μας…
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://xairete.blogspot.com/2010/01/blog-post_8447.html
Καλή μου φίλη, αγαπητή εν Χριστώ αδελφή Αναστασία, χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://xairete.blogspot.com/2010/01/blog-post_8983.html