Τα κανονικά κάλαντα:
Και νέο έτος αριθμεί,
η του Χριστού περιτομή,
και η μνήμη του αγίου
Ιεράρχη Βασιλείου.
η του Χριστού περιτομή,
και η μνήμη του αγίου
Ιεράρχη Βασιλείου.
Χρόνια πολλά, και ευτυχή,
του χρόνου μας καλή αρχή,
με αγάπη και υγεία,
και τη Θεία ευλογία!
του χρόνου μας καλή αρχή,
με αγάπη και υγεία,
και τη Θεία ευλογία!
Να ζούμε βίο τέλειο,
κατά το Ευαγγέλιο.
τον Χριστό να ενδυθούμε,
με αρετές να στολιστούμε!
κατά το Ευαγγέλιο.
τον Χριστό να ενδυθούμε,
με αρετές να στολιστούμε!
Τα κάλαντα του «Μποστ»:
Το εφεβρετικό πεδί
Ενα πεδί, πολύ μικρό, δια να προτοτυπήση,
«'γιος Βασίλης έρχετε,» βγήκε να τραγουδίση.
Χριστός γενάτε, σκέφθικε, το ξέρουν όλες κι όλοι,
θα έμαθαν πως τίκτετε εν Βυθλεέμ τη πόλει.
Παραμονήν σηκόθικε, ημέραν Χριστουγένων
φόρεσεν το πουλόβερ του, καλώς κουκουλομένον
κε πεζών του τριγόνου του, έκανε φασαρεία,
«Αγιος Βασίλης έρχετε από την Κεσαρεία.»
Ο κόσμος θοριβήθικαι κε όλοι απορούσαν,
«πού έμαθες πως έρχετε;» κε τον φιλοδορούσαν
κε το πεδί επέμενε «από την Καισαρία,
και λέγουν, κατεφθίνετε σ' αρχόντισα Κυρία.»
Βγήκαν στις πόρτες οι γριές: «Για πες μας, παλικάρι,
βαστά εικόνα κε χαρτί, χαρτί κε καλαμάρη;»
Αφτό επιβεβέωνεν: «Βεβέως κε βαστά.»
Κι έπεφταν εις απόγνωσιν με χέρια κρεμαστά.
Δημιουργούσε το πεδί πολάς αναστατόσεις.
«Κρίμα στους κόπους», έλεγαν, «κε κρίμα στις ζυμώσεις,
τόσον πολύ χριστόψομον θα πάγη πεταμένον,
γρίγορα Βασιλόπιτας! Φύγαν των Χριστουγένων.»
Σε λίγο όμος το πεδί, ήρχισεν να φοβάται,
κε έβγαλε παράρτημα, λέγων «Χριστός γενάται,
η διάδοσις ήτο ψεβδής κε ας το μάθουν όλοι,
Χριστός γενάτε σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη»
Ανέπνεφσαν οι άνθρωποι, αγάλοντο αι γραίε.
«Ελα να λάβης κουραπιέ, δραστύριέ μας νέε.
Να είσε πάντοτε καλά, πεδάκι μου να ζήσης,»
κε το πεδί τούς έλεγε «...χαίρετε όλ' η φύσις»
Μ' αφτό το κόλπο ο μικρός, επέρναγε θαβμάσια
κε λέγων το παράρτιμα, εκέρδιζεν διπλάσια.
Κε καμαρόνων οι γονείς, θαυμάζοντες το γιο των,
τον έστελναν Πρωτοχρονιά κε έψαλε των Φώτων.
(από την Ελευθεροτυπία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου