Οι εντυπώσεις μου από κήρυγμα στο οποίο παραβρέθηκα.
Σχετικό: Από γονείς «ούφο», γεννήθηκε η Παναγία;
Δημοσίευση : 13 Απριλίου
Στον απογευματινό μου περίπατο, τα βήματα μου με έφεραν στην αίθουσα της ορθόδοξης αδελφότητας «ο Σταυρός» (Ιδρυτής, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης). Θα γινόταν εκείνη την ώρα ομιλία. Κάθισα και περίμενα με ενδιαφέρον να ακούσω τον λόγο του Θεού εκεί στον συγκεκριμένο χώρο στον οποίον είχα κάποια χρόνια να παρευρεθώ.
Σε λίγο, ανέβηκε στο βήμα ο θεολόγος κ. Σωτήριος Ευσταθίου, αντί του μονίμου σχεδόν ομιλητή που είναι ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος.
Τα πρώτα του λόγια ήταν μια προτροπή του, να μετακομίσουν όσοι είχαν καθίσει στα πίσω καθίσματα και να έρθουν πιο μπροστά, ώστε λέει οι καθυστερημένοι που θα έρθουν ενώ θα έχει αρχίσει η ομιλία να βρουν καθίσματα πίσω, όπου και η είσοδος, και να μην τον ενοχλήσουν ερχόμενοι μπροστά. "Αυτό", πρόσθεσε αυστηρά, "πρέπει να γίνει συνείδηση"!
Εγώ πάντως, καθόμουν μπροστά, στο κέντρο στη δεύτερη σειρά, αλλά με ενόχλησε αυτή η εικόνα του ομιλητή. Δεν ήταν και ό,τι το καλύτερο (η ατάκα αυτή) για πρώτη εντύπωση. Και για να σπάσω τον πάγο, είπα (μεταξύ αστείου και σοβαρού) απευθυνόμενος προς τον θεολόγο που ήταν στο βήμα, φωναχτά: «Καλύτερα να αρχίζατε με ένα ανέκδοτο, για να χαρούμε, από το να αρχίσετε την ομιλία σας με το να μαλώνετε τον κόσμο!».
Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή του, δεδομένου ότι ο άνθρωπος αυτός είχε χρόνια να με δει, και αγνοούσε την παρουσία μου σήμερα στο ακροατήριο! «Εδώ είσαι Παναγιώτη;», μου λέει, και προσθέτει: «Έπρεπε να το πεις αυτό, για να σε εντοπίσω!».
Έπεσε γέλιο βέβαια, και έτσι επιτεύχθηκε και ο σκοπός μου για μια πιο χαλαρή είσοδο στο θέμα του κηρύγματος, θέμα που ήταν και βαθιά θεολογικό.
Θεολογικό, αλλά αναρωτιέμαι αν ήταν και απόλυτα λογικό στο σύνολο του, το θέμα της ομιλίας αυτής.
Διότι σαν ανέκδοτο, μου φάνηκε ένας παραλληλισμός που έκανε ο κ. Ευσταθίου. Για τρία σύμβολα έκανε λόγο σε μια αποστροφή της ομιλίας του: Την παρθενία, το ξύλο και τον θάνατο..
..Ανέφερε την «παρθενία» της Εύας (πριν την πτώση, λέει!!!..) σε αντιπαραβολή με την αειπαρθενία της Παναγίας, και τον Σταυρό του Χριστού σε αντιπαραβολή με το δέντρο της ζωής στον Παράδεισο.
Στο τέλος της ομιλίας, μας ρώτησε βιαστικά αν έχουμε κάποια απορία, αλλά (σαν να με φοβήθηκε) δεν μας άφησε περιθώριο να απαντήσουμε, και το θέμα έκλεισε.
Μετά, ο κ. Ευσταθίου έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον να μου μιλήσει, ειδικά σε έμενα (είχαμε καιρό να τα πούμε) και εγώ αντί για τα τυπικά («χαίρετε, τι κάνετε;») βρήκα την ευκαιρία να τον ρωτήσω τι σχέση έχει η «παρθενία» της Εύας με το θέμα.
Σε λίγο, ανέβηκε στο βήμα ο θεολόγος κ. Σωτήριος Ευσταθίου, αντί του μονίμου σχεδόν ομιλητή που είναι ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος.
Τα πρώτα του λόγια ήταν μια προτροπή του, να μετακομίσουν όσοι είχαν καθίσει στα πίσω καθίσματα και να έρθουν πιο μπροστά, ώστε λέει οι καθυστερημένοι που θα έρθουν ενώ θα έχει αρχίσει η ομιλία να βρουν καθίσματα πίσω, όπου και η είσοδος, και να μην τον ενοχλήσουν ερχόμενοι μπροστά. "Αυτό", πρόσθεσε αυστηρά, "πρέπει να γίνει συνείδηση"!
Εγώ πάντως, καθόμουν μπροστά, στο κέντρο στη δεύτερη σειρά, αλλά με ενόχλησε αυτή η εικόνα του ομιλητή. Δεν ήταν και ό,τι το καλύτερο (η ατάκα αυτή) για πρώτη εντύπωση. Και για να σπάσω τον πάγο, είπα (μεταξύ αστείου και σοβαρού) απευθυνόμενος προς τον θεολόγο που ήταν στο βήμα, φωναχτά: «Καλύτερα να αρχίζατε με ένα ανέκδοτο, για να χαρούμε, από το να αρχίσετε την ομιλία σας με το να μαλώνετε τον κόσμο!».
Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή του, δεδομένου ότι ο άνθρωπος αυτός είχε χρόνια να με δει, και αγνοούσε την παρουσία μου σήμερα στο ακροατήριο! «Εδώ είσαι Παναγιώτη;», μου λέει, και προσθέτει: «Έπρεπε να το πεις αυτό, για να σε εντοπίσω!».
Έπεσε γέλιο βέβαια, και έτσι επιτεύχθηκε και ο σκοπός μου για μια πιο χαλαρή είσοδο στο θέμα του κηρύγματος, θέμα που ήταν και βαθιά θεολογικό.
Θεολογικό, αλλά αναρωτιέμαι αν ήταν και απόλυτα λογικό στο σύνολο του, το θέμα της ομιλίας αυτής.
Διότι σαν ανέκδοτο, μου φάνηκε ένας παραλληλισμός που έκανε ο κ. Ευσταθίου. Για τρία σύμβολα έκανε λόγο σε μια αποστροφή της ομιλίας του: Την παρθενία, το ξύλο και τον θάνατο..
..Ανέφερε την «παρθενία» της Εύας (πριν την πτώση, λέει!!!..) σε αντιπαραβολή με την αειπαρθενία της Παναγίας, και τον Σταυρό του Χριστού σε αντιπαραβολή με το δέντρο της ζωής στον Παράδεισο.
Στο τέλος της ομιλίας, μας ρώτησε βιαστικά αν έχουμε κάποια απορία, αλλά (σαν να με φοβήθηκε) δεν μας άφησε περιθώριο να απαντήσουμε, και το θέμα έκλεισε.
Μετά, ο κ. Ευσταθίου έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον να μου μιλήσει, ειδικά σε έμενα (είχαμε καιρό να τα πούμε) και εγώ αντί για τα τυπικά («χαίρετε, τι κάνετε;») βρήκα την ευκαιρία να τον ρωτήσω τι σχέση έχει η «παρθενία» της Εύας με το θέμα.
Η απάντηση του, και ο σύντομος διάλογος που ακολούθησε, ήταν:
Θεολόγος: Πριν την πτώση (εννοείται την παρακοή, με τον καρπό) ήταν παρθένα η Εύα!
Θεολόγος: Πριν την πτώση (εννοείται την παρακοή, με τον καρπό) ήταν παρθένα η Εύα!
-Ποιος τα λέει, αυτά;
Θεολόγος: Εγώ το λέω!
-Δηλαδή δεν ήταν αρτιμελείς οι πρωτόπλαστοι; Αν ήταν, τότε για διακόσμηση είχαν τα γεννητικά τους όργανα;
Θεολόγος: Το λέει ο Χρυσόστομος, Παναγιώτη!
-Και λοιπόν; Είναι αλάθητος αν το είπε, και σε ό,τι είπε; Δηλαδή θέλετε να δικαιώσετε αυτούς που λένε ότι ο απαγορευμένος καρπός δεν ήταν κάποιο φρούτο αλλά κάποια ανωμαλία σεξουαλική;
Η συζήτηση έληξε εκεί, διότι περίμεναν και άλλοι να του μιλήσουν και να του ευχηθούν για το Πάσχα, διότι αυτή ήταν και η τελευταία ομιλία πριν από τις γιορτές.
Μετά, στο δρόμο για την επιστροφή θυμήθηκα ότι μια από τις «αλάθητες» αποφάσεις του συγκεκριμένου Πατέρα της Εκκλησίας ήταν ότι... πρώτα δημιουργήθηκε η Γη και μετά ο ήλιος (αν κάνω λάθος, ότι τέτοια έλεγε, διορθώστε με), κάτι παρόμοιο με την Ιερά Εξέταση από τα νύχια της οποίας γλύτωσε ο Γαλιλαίος (υποκύπτοντας στον εκβιασμό) με το να υπογράψει τη δήλωση που του δώσανε και η οποία έλεγε ότι η Γη δεν κινείται γύρω από τον Ήλιο, αλλά ο Ήλιος γύρω από αυτήν!!!..
Και επανέρχομαι στην σεξουαλικά «βρώμικη» (μετά την «πτώση») Εύα, για να προσθέσω ότι οι άνθρωποι αυτοί πρέπει τελικά είχαν κάποιο «ψυχολογικό» πρόβλημα με την γυναίκα, την όποια (αντι-Χριστιανικά και αντι-Βιβλικά) την θεωρούσαν υποδεέστερη του άντρα, και γι αυτό έβγαζαν αποφάσεις (σαν αυτή με την «παρθένο» Εύα) όπως αυτή σύμφωνα με την οποίαν... αργούσε λέει το θηλυκό έμβρυο (ειδικά αυτό) να αποκτήσει ψυχή!
Τόσο «θεόπνευστοι», και τόσο «αλάθητοι», κάποιοι αγαθοί και σοφοί (κατά τα άλλα) Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας!..
Η συζήτηση έληξε εκεί, διότι περίμεναν και άλλοι να του μιλήσουν και να του ευχηθούν για το Πάσχα, διότι αυτή ήταν και η τελευταία ομιλία πριν από τις γιορτές.
Μετά, στο δρόμο για την επιστροφή θυμήθηκα ότι μια από τις «αλάθητες» αποφάσεις του συγκεκριμένου Πατέρα της Εκκλησίας ήταν ότι... πρώτα δημιουργήθηκε η Γη και μετά ο ήλιος (αν κάνω λάθος, ότι τέτοια έλεγε, διορθώστε με), κάτι παρόμοιο με την Ιερά Εξέταση από τα νύχια της οποίας γλύτωσε ο Γαλιλαίος (υποκύπτοντας στον εκβιασμό) με το να υπογράψει τη δήλωση που του δώσανε και η οποία έλεγε ότι η Γη δεν κινείται γύρω από τον Ήλιο, αλλά ο Ήλιος γύρω από αυτήν!!!..
Και επανέρχομαι στην σεξουαλικά «βρώμικη» (μετά την «πτώση») Εύα, για να προσθέσω ότι οι άνθρωποι αυτοί πρέπει τελικά είχαν κάποιο «ψυχολογικό» πρόβλημα με την γυναίκα, την όποια (αντι-Χριστιανικά και αντι-Βιβλικά) την θεωρούσαν υποδεέστερη του άντρα, και γι αυτό έβγαζαν αποφάσεις (σαν αυτή με την «παρθένο» Εύα) όπως αυτή σύμφωνα με την οποίαν... αργούσε λέει το θηλυκό έμβρυο (ειδικά αυτό) να αποκτήσει ψυχή!
Τόσο «θεόπνευστοι», και τόσο «αλάθητοι», κάποιοι αγαθοί και σοφοί (κατά τα άλλα) Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας!..
Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
(Επιστολογράφος - Blogger)
(Ποστ, στο παλαιοημερολογίτικο «φορουμάπ».)
Σταυρούλα: «Αυξάνεστε και πληθύνεστε». Πώς θα γινόταν αυτό; Με τον κρίνο;
ΣΧΟΛΙΟ:
Αυτά ακριβώς (σαν τελευταία λόγια) είπα και εγώ στον κήρυκα προχθές, Σταυρούλα!
Του είπα ότι λέει φαντασιώσεις ο Χρυσόστομος (αν πράγματι υποστήριζε τέτοια πράγματα) διότι η Γραφή δεν λέει τίποτε από αυτά...
...Αλλά απάντηση δεν έλαβα, και αμέσως μετά αποχώρησα αφού του ευχήθηκα (και εγκάρδια και εκείνος μου ευχήθηκε) «Καλό Πάσχα»!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου