κ. Αθηναγόρα Ζηλιασκόπουλου
Εφημέριου Ενορίας Προφήτου Ηλιού Φραγκφούρτης,
Ι. Μητροπόλεως Γερμανίας
Γεννήθηκα στη Γερμανία και διακονώ την τοπική Εκκλησία τα τελευταία 11 χρόνια. Ζούμε σε μια χώρα, που η Ορθοδοξία είναι μειονότητα και αν μη τι άλλο έχει ευεργετηθεί τα μέγιστα από τις δύο μεγάλες Εκκλησίες, Ευαγγελική και Ρωμαιοκαθολική...
Αν κλειστούμε στο καβούκι μας και δεν διαλεχθούμε με τον "άλλον", όποιος και να είναι αυτός, πώς θα ζήσουμε αρμονικά μαζί του;
Μας χλευάζουν και μας καταμαρτυρούν ότι πουλάμε την Ορθοδοξία. Πολλές φορές έχω την αίσθηση, ότι με κάποιους ελλαδίτες αδελφούς πιστεύουμε σε διαφορετικούς θεούς.
Κάθε Σεπτέμβρη ξεκινάμε τις απολογίες απέναντι στους πιστούς μας, των οποίων τα μυαλά, στις καλοκαιρινές διακοπές, έχουν πιπιλίσει οι κάθε είδους "σωτήρες" της Ορθοδοξίας.
Στέλνουμε πιστούς μας στην Ελλάδα για να γνωρίσουν από κοντά την μοναχική παράδοση, την ταπείνωση και τον πνευματικό πλούτο της Εκκλησίας μας, να οικοδομηθούν, να αναπαυθούν και επιστρέφουν ευσεβιστικά αλλοιωμένοι, πλυμένοι εγκεφαλικά Ταλιμπάν και "κριτές της Οικουμένης". ΓΙΑΤΙ;
Δεν ξέρω τι γίνεται στην Ελλάδα, ούτε και με ενδιαφέρει - έχω αρκετούς σταυρούς να σηκώσω εδώ- πάντως εδώ ούτε με γενειάδες, ούτε με ράσα (κάτω απ' τα οποία πολλά μπορεί κανείς να κρύψει, και όσες φορές κυκλοφόρησα με αυτά εδώ, μόνο για μουσουλμάνο, ραβίνο ή για καρναβάλι με πέρασαν και τα "shalom", "selam aleikum" και τα τα φαιδρά "hellau" πήραν κι έδωσαν), ούτε με φανατισμούς, ούτε με ευσεβισμούς, ούτε με εθνικοπατριωτικούς Μαρκοευγενισμούς μπορούμε να πορευθούμε. Συμμετέχω συνειδητά, τόσο στο διαχριστιανικό, όσο και στο διαθρησκειακό διάλογο που γίνεται στη Φραγκφούρτη και αυτό που έχω να πω είναι, ότι μόνο όφελος, σε πνευματικό και κοινωνικό επίπεδο, γεύτηκα…
Αρχιμαδρίτης Αθηναγόρας Ζηλιασκόπουλος
Πρόεδρος του Συμβουλίου των Θρησκειών στο Δήμο Φραγκφούρτης.
Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου
Cuxhavener Str. 17
65933 Frankfurt am Main
Τηλέφωνο: 0049 (0) 69 – 35 35 15 61
Fax: 0049 (0) 69 – 35 35 61 15
Κινητό τηλέφωνο: 0049 (0) 170 – 8 64 98 88
Oλόκληρο το κείμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκα στη Γερμανία και διακονώ την τοπική Εκκλησία τα τελευταία 11 χρόνια. Λυπάμαι όταν οι αδελφοί μας στην Ελλάδα, μιλώντας εκ του ασφαλούς και με δημόσιους μισθούς, πράττουν μικρόνοα, μικροαστικά, "ελλαδίτικα" και φανατισμένα, προκαλώντας μεγάλο κακό και σύγχυση στις συνειδήσεις των πιστών μας.
Ζούμε σε μια χώρα, που η ορθοδοξία είναι μειονότητα και αν μη τι άλλο έχει ευεργετηθεί τα μέγιστα από τις δύο μεγάλες Εκκλησίες, Ευαγγελική και Ρωμαιοκαθολική, χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Η κοινωνία της Φραγκφούρτης αποτελείται από 170 διαφορετικές εθνότητες και σ' αυτήν υφίστανται 140 διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες και εκκλησίες.
Αν κλειστούμε στο καβούκι μας και δεν διελεχθούμε με τον "άλλον", όποιος και να είναι αυτός, πώς θα ζήσουμε αρμονικά μαζί του; Η εποχή των μιλετίων έχει περάσει και χωρίς επικοινωνία, διάλογο και κατάλληλη παιδεία των πιστών όλων των θρησκειών, δε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα κοινά μας προβλήματα και τις σύγχρονες προκλήσεις.
Ξέρετε, με πονά πάρα πολύ όταν αγωνιζόμαστε εδώ και τρέχουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα αγώνων δρόμου για μια Λειτουργία, για να στήσουμε μια πνευματική πατρίδα, για ένα "Χριστός Ανέστη", για ένα μήνυμα αγάπης, για μια αγκαλιά και ακούμε τα χίλια μύρια από τους καλοπληρωμένους "αδελφούς" μας. Ας σημειωθεί ότι πολλοί κληρικοί μας διακονούν αφιλοκερδώς, εξασκώντας παράλληλα κάποιο άλλο επάγγελμα, ενώ άλλοι αρκούνται στον πενιχρό μισθό των ενοριών χωρίς να είναι αποσπασμένοι του ελληνικού δημοσίου.
Μας χλευάζουν και μας καταμαρτυρούν ότι πουλάμε την Ορθοδοξία. Πολλές φορές έχω την αίσθηση, ότι με κάποιους ελλαδίτες αδελφούς πιστεύουμε σε διαφορετικούς θεούς. Τουλάχιστον, ας μη μας κατηγορούν ανυπόστατα, ας μη στέκονται στο μήκος των πωγώνων μας - κάτι σαν τους Ταλιμπάν δηλαδή που μετρούσαν το μήκος των τριχών και έκοβαν κεφάλια αν ήταν κάτω του επιτρεπτού - ή ας μη κρίνουν κάθε μας προσπάθεια, η οποία τους φαίνεται "ανορθόδοξη" επειδή δε μπορούν να την εντάξουν στον "ελλαδίτικο", ομοιογενώς "ορθόδοξο" μικρόκοσμο τους.
Εαν θέλουν να μας βοηθήσουν και να μας ενισχύσουν υπάρχουν εποικοδομητικοί τρόποι. Η άρνηση δημιουργεί άρνηση και σύγχυση. Κάθε Σεπτέμβρη ξεκινάμε τις απολογίες απέναντι στους πιστούς μας, των οποίων τα μυαλά, στις καλοκαιρινές διακοπές, έχουν πιπιλίσει οι κάθε είδους "σωτήρες" της Ορθοδοξίας. Αν δεν είναι αμαρτία, να χαλάς τον λογισμό του αδερφού σου, τότε τί είναι; Ξέρετε πόσο οδυνηρό είναι να προσπαθείς να οικονομήσεις τα ανοικονόμητα και ξαφνικά να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την σκληροκαρδία των κάθε είδους "γερόντων" και "πνευματικών" πατέρων; Και δυστυχώς όχι χωρίς φαρισαϊκά "οφέλη" εκ μέρους των τελευταίων. Κι αν αυτό δεν είναι εισπήδηση, τότε τι είναι;
Στέλνουμε πιστούς μας στην Ελλάδα για να γνωρίσουν από κοντά την μοναχική παράδοση, την ταπείνωση και τον πνευματικό πλούτο της Εκκλησίας μας, να οικοδομηθούν, να αναπαυθούν και επιστρέφουν ευσεβιστικά αλλοιωμένοι, πλυμένοι εγκεφαλικά Ταλιμπάν και "κριτές της Οικουμένης". ΓΙΑΤΙ;
Είμαστε ανοιχτοί στην πνευματική και καλώς νοούμενη πατρική νουθεσία και φιλαδελφία. Με διάκριση όμως, με ταπείνωση και προπαντός με αγάπη!
Δεν ξέρω τι γίνεται στην Ελλάδα, ούτε και με ενδιαφέρει - έχω αρκετούς σταυρούς να σηκώσω εδώ- πάντως εδώ ούτε με γενειάδες, ούτε με ράσα (κάτω απ' τα οποία πολλά μπορεί κανείς να κρύψει, και όσες φορές κυκλοφόρησα με αυτά εδώ, μόνο για μουσουλμάνο, ραβίνο ή για καρναβάλι με πέρασαν και τα "shalom", "selam aleikum" και τα τα φαιδρά "hellau" πήραν κι έδωσαν), ούτε με φανατισμούς, ούτε με ευσεβισμούς, ούτε με εθνικοπατριωτικούς Μαρκοευγενισμούς μπορούμε να πορευθούμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγκαλιάσουμε χωρίς διακρίσεις και να δώσουμε μαρτυρία αγάπης Χριστού Αναστάντος.
Συμμετέχω συνειδητά, τόσο στο διαχριστιανικό, όσο και στο διαθρησκειακό διάλογο που γίνεται στη Φραγκφούρτη και αυτό που έχω να πω είναι, ότι μόνο όφελος, σε πνευματικό και κοινωνικό επίπεδο, γεύτηκα. Αν μη τι άλλο ακούστηκε στην τοπική κοινωνία, ότι υπάρχει και η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία δε ζει απομονωμένη, αλλά ενδιαφέρεται και συμμετέχει ενεργά για την ομαλή συμβίωση των πολιτών.
Συγχωρέστε με για τα λάθη μου.
Με αγάπη Χριστού
π.Αθηναγόρας
Υ.Γ Αντί άλλης απάντησης στην επιστολή των 5 κληρικών, σας παραπέμπω στους λόγους του γέροντος Παϊσίου:
«Το γράμμα του νόμου αποκτείνει»* γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου ΛΟΓΟΙ Β’ σελ. 78-80
Είπα σε κάποιον μια φορά: «Τι είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή μαχητής του πειρασμού; Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές του πειρασμού;».
Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε.
Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο πού της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα άλλα και γερά».
Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους… χριστιανικά. Όποιος ελέγχει μπροστά σε άλλους κάποιον πού αμάρτησε ή μιλάει με εμπάθεια για κάποιο πρόσωπο, αυτός δεν κινείται από το Πνεύμα του Θεού· κινείται από άλλο πνεύμα. Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη· διαφέρει από τον τρόπο των νομικών. Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα με μακροθυμία και κοιτάζει να βοηθήση τον καθέναν, ό,τι και αν έχη κάνει, όσο αμαρτωλός και αν είναι.
Βλέπω σε μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής. Καλή είναι η ευλάβεια πού έχουν, καλή και η διάθεση για το καλό, άλλα χρειάζεται και η πνευματική διάκριση και ευρύτητα, για να μη συνοδεύη την ευλάβεια η στενοκεφαλιά, η γεροκεφαλιά (το γερό δηλαδή αρβανίτικο κεφάλι). Όλη η βάση είναι να έχη κανείς πνευματική κατάσταση, για να έχη την πνευματική διάκριση, γιατί αλλιώς μένει στο «γράμμα του νόμου», και το «γράμμα του νόμου αποχτείνει».
Αυτός πού έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο· ακούει και, όταν του ζητηθή η γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δεν λέει «εγώ», αλλά «ο λογισμός μου λέει» ή «οι Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι Ικανός να διορθώνη τους άλλους έχει πολύ εγωισμό.
- Όταν, Γέροντα, ξεκινάη κανείς από καλή διάθεση να κάνη κάτι και φθάνη στα άκρα, λείπει η διάκριση;
- Είναι ο εγωισμός μέσα στην ενέργειά του αυτή και δεν το καταλαβαίνει, γιατί δεν γνωρίζει τον εαυτό του, γι’ αυτό πιάνει τα άκρα. Πολλές φορές από ευλάβεια ξεκινούν μερικοί, αλλά που φθάνουν! Όπως οι εικονολάτρες και οι εικονομάχοι. Άκρη το ένα, άκρη το άλλο! Οι μεν έφθασαν στο σημείο να ξύνουν την εικόνα του Χριστού και να ρίχνουν την σκόνη μέσα στο Άγιο Ποτήριο, για να γίνη καλύτερη η Θεία Κοινωνία· οι άλλοι πάλι έκαιγαν τις εικόνες, τις πετούσαν…
Γι’ αυτό η Εκκλησία αναγκάσθηκε να βάλη ψηλά τις εικόνες και, όταν πέρασε η διαμάχη, τις κατέβασε χαμηλά, για να τις προσκυνούμε και να απονέμουμε τιμή στα εικονιζόμενα πρόσωπα. * Βλ. Β’ Κορ. 3,6.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΖΩ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΟΙ ΩΣ ΙΕΡΕΙΣ. ΤΙΝΟΣ; ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΓΑΝΑΚΤΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΔΙΔΑΧΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΜΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΠΛΑΝΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΘΑ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΝ ΕΜΕΝΑ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ. ΕΔΩΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΨΕΙ ΤΑ ΕΠΙΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑ ΕΤΙΚΕΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΙ ΟΛΑΣ. ΝΤΡΟΠΗ ΝΤΡΟΠΗ ΝΤΡΟΠΗ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Λυπάμαι που αρχιμανδρίτες βρίσκονται εκτός μάνδρας, δηλαδή του μοναστηριού τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Πιάνει, και, τα άγια!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικό:
ΑπάντησηΔιαγραφή(Τετάρτη, 3 Ιανουαρίου 2018)
Διαβάζεται το θέμα μας:
«Αρχιμανδρίτες του Οικουμενικού Θρόνου, Γενίτσαροι;»
http://xairete.blogspot.gr/2018/01/blog-post_3.html