Το ιστολόγιο αυτό, δεν είναι πρακτορείο ειδήσεων, δεν είναι εκκλησιαστικό πρακτορείο, δεν είναι καν εκκλησιαστικό με την έννοια της φατρίας, ότι υπηρετεί κάποια σκοπιμότητα της κρατούσας εκκλησίας ή οποιαδήποτε άλλη...
Το κίνητρο της δημιουργίας του «χαίρετε», στο γκουγκλ, ήταν ένα πείσμα αρχικά, ήταν να φορτωθούν εδώ (από τα μέσα του καλοκαιριού που πέρασε) τα σημαντικότερα θέματα από το μπλογκ «χαιρετίσματα» το οποίο αποκλείστηκε (από τον Παθφαηντερ) για το κοινό, αλλά εγώ είχα και έχω πάντα πρόσβαση αφού υπάρχει στο παρασκήνιο, και δεν έχει διαγραφεί. Τα γραπτά εκείνα μένουν λοιπόν, και αποτελούν πηγή άντλησης θεμάτων ακόμα και σήμερα (για μένα φυσικά), που τα χρησιμοποιώ όταν χρειάζεται, εδώ, στο «χαίρετε». Και μιλάμε για 4.000 θέματα και για 7.000 σχόλια!..
Και η μεταφορά αυτή, των πιο σημαντικών θεμάτων που σας έλεγα, δεν έγινε αποκλειστικά σε ένα ιστολόγιο, σε αυτό που είναι ας πούμε και το πιο δουλεμένο, αλλά έγινε επιμερισμός τους σε 23 συνολικά ιστολόγια τα οποία και διαχειρίζομαι.
Σας το κάνω αυτό γνωστό, ώστε να μην αναζητάτε μόνον εδώ θέματα, και να παραπονιέστε κάποιοι τις μέρες αυτές ότι έχουμε φτωχύνει από πλευράς αριθμού αναρτήσεων.
Οι αναρτήσεις επικαιρότητας και μάλιστα με αμείωτο ρυθμό, εδώ, δεν ήταν στον αρχικό μας σχεδιασμό. Από το καλοκαίρι μάλιστα προβληματιζόμασταν αν θα συνεχίζαμε ή όχι την «χρονοβόρα και ψυχοφθόρα» όπως χαρακτηριστικά λέγαμε (οι παλιοί φίλοι θα το θυμούνται) καθημερινή αναζήτηση ειδήσεων (προς ανάρτηση μόνο ή και προς σχολιασμό), όπως κάναμε στα "χαιρετίσματα".
Τελικά το επιχειρήσαμε και η ανταπόκριση από τους αναγνώστες μας ήταν (και είναι) η γνωστή.
Με χαρά τρέχαμε στον δρόμο αυτό, και φτάσαμε τώρα πια σε ένα σημείο προβληματισμού:
Άραγε, έχουμε να πούμε κάτι άλλο; Αν επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια, προσφέρουμε κάτι σημαντικό; Αξίζει να ασχολούμαστε με θέματα όπως τα εκκλησιαστικά μετά από το τέλμα αυτό στο οποίο έχουν πια πιάσει πάτο;
Βέβαια, εμείς δεν πέφτουμε σε χειμερινή νάρκη. Εξακολουθούμε να παρακολουθούμε την επικαιρότητα καθημερινά (δεν «απορυθμιστήκαμε» αγαπητέ ανώνυμε σχολιαστή), στην οποία επικαιρότητα περιλαμβάνονται και τα εκκλησιαστικά θέματα. Από τις πηγές μας όμως, έχουμε αποκλείσει τις χριστιανικές ιστοσελίδες, τις επίσημες εκκλησιαστικές, και τα ανάλογα (θρησκευτικά) μπλογκ, ή τα λεγόμενα εκκλησιαστικά πρακτορεία ειδήσεων. Διαβάζουμε μόνον όσα αναφέρονται στον ημερήσιο Τύπο, τον πολιτικό. Και δεν διαβάζουμε μόνο τα εκκλησιαστικά τα οποία κυρίως (εμείς πια) τα περνάμε γρήγορα μετά βδελυγμίας, αλλά και κοινωνικά και πολιτικά και εθνικά θέματα.
Έτσι, όσοι από τους αναγνώστες μας, θέλουν να έχει και κάτι από την έντονη επικαιρότητα το μπλογκ αυτό, όπως και προηγουμένως, τους παρακαλώ να μην περνάνε σαν απλοί θεατές, αλλά να ανεβούν και στο σανίδι, να καταθέτουν δηλαδή σχόλια και να προτείνουν θέματα άξια προς συζήτηση...
Δεν σας αποχαιρετώ λοιπόν, αλλά απλά σας χαιρετώ και σας περιμένω.
Φέρτε ό,τι θέμα θέλετε, ακόμα και ...εκκλησιαστικό αν η δική σας αηδία για τέτοιες συζητήσεις δεν έχει φτάσει στο αποκορύφωμα που έχει φτάσει η δική μου αηδία… Και πού ξέρετε, μπορεί να μου κινήσετε και το ενδιαφέρον να ασχοληθώ ξανά.
Πού ξέρετε!
Το κίνητρο της δημιουργίας του «χαίρετε», στο γκουγκλ, ήταν ένα πείσμα αρχικά, ήταν να φορτωθούν εδώ (από τα μέσα του καλοκαιριού που πέρασε) τα σημαντικότερα θέματα από το μπλογκ «χαιρετίσματα» το οποίο αποκλείστηκε (από τον Παθφαηντερ) για το κοινό, αλλά εγώ είχα και έχω πάντα πρόσβαση αφού υπάρχει στο παρασκήνιο, και δεν έχει διαγραφεί. Τα γραπτά εκείνα μένουν λοιπόν, και αποτελούν πηγή άντλησης θεμάτων ακόμα και σήμερα (για μένα φυσικά), που τα χρησιμοποιώ όταν χρειάζεται, εδώ, στο «χαίρετε». Και μιλάμε για 4.000 θέματα και για 7.000 σχόλια!..
Και η μεταφορά αυτή, των πιο σημαντικών θεμάτων που σας έλεγα, δεν έγινε αποκλειστικά σε ένα ιστολόγιο, σε αυτό που είναι ας πούμε και το πιο δουλεμένο, αλλά έγινε επιμερισμός τους σε 23 συνολικά ιστολόγια τα οποία και διαχειρίζομαι.
Σας το κάνω αυτό γνωστό, ώστε να μην αναζητάτε μόνον εδώ θέματα, και να παραπονιέστε κάποιοι τις μέρες αυτές ότι έχουμε φτωχύνει από πλευράς αριθμού αναρτήσεων.
Οι αναρτήσεις επικαιρότητας και μάλιστα με αμείωτο ρυθμό, εδώ, δεν ήταν στον αρχικό μας σχεδιασμό. Από το καλοκαίρι μάλιστα προβληματιζόμασταν αν θα συνεχίζαμε ή όχι την «χρονοβόρα και ψυχοφθόρα» όπως χαρακτηριστικά λέγαμε (οι παλιοί φίλοι θα το θυμούνται) καθημερινή αναζήτηση ειδήσεων (προς ανάρτηση μόνο ή και προς σχολιασμό), όπως κάναμε στα "χαιρετίσματα".
Τελικά το επιχειρήσαμε και η ανταπόκριση από τους αναγνώστες μας ήταν (και είναι) η γνωστή.
Με χαρά τρέχαμε στον δρόμο αυτό, και φτάσαμε τώρα πια σε ένα σημείο προβληματισμού:
Άραγε, έχουμε να πούμε κάτι άλλο; Αν επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια, προσφέρουμε κάτι σημαντικό; Αξίζει να ασχολούμαστε με θέματα όπως τα εκκλησιαστικά μετά από το τέλμα αυτό στο οποίο έχουν πια πιάσει πάτο;
Βέβαια, εμείς δεν πέφτουμε σε χειμερινή νάρκη. Εξακολουθούμε να παρακολουθούμε την επικαιρότητα καθημερινά (δεν «απορυθμιστήκαμε» αγαπητέ ανώνυμε σχολιαστή), στην οποία επικαιρότητα περιλαμβάνονται και τα εκκλησιαστικά θέματα. Από τις πηγές μας όμως, έχουμε αποκλείσει τις χριστιανικές ιστοσελίδες, τις επίσημες εκκλησιαστικές, και τα ανάλογα (θρησκευτικά) μπλογκ, ή τα λεγόμενα εκκλησιαστικά πρακτορεία ειδήσεων. Διαβάζουμε μόνον όσα αναφέρονται στον ημερήσιο Τύπο, τον πολιτικό. Και δεν διαβάζουμε μόνο τα εκκλησιαστικά τα οποία κυρίως (εμείς πια) τα περνάμε γρήγορα μετά βδελυγμίας, αλλά και κοινωνικά και πολιτικά και εθνικά θέματα.
Έτσι, όσοι από τους αναγνώστες μας, θέλουν να έχει και κάτι από την έντονη επικαιρότητα το μπλογκ αυτό, όπως και προηγουμένως, τους παρακαλώ να μην περνάνε σαν απλοί θεατές, αλλά να ανεβούν και στο σανίδι, να καταθέτουν δηλαδή σχόλια και να προτείνουν θέματα άξια προς συζήτηση...
Δεν σας αποχαιρετώ λοιπόν, αλλά απλά σας χαιρετώ και σας περιμένω.
Φέρτε ό,τι θέμα θέλετε, ακόμα και ...εκκλησιαστικό αν η δική σας αηδία για τέτοιες συζητήσεις δεν έχει φτάσει στο αποκορύφωμα που έχει φτάσει η δική μου αηδία… Και πού ξέρετε, μπορεί να μου κινήσετε και το ενδιαφέρον να ασχοληθώ ξανά.
Πού ξέρετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου