Διαβάζεται, ο... Παπα-Χαράλαμπος

Παπα-Χαράλαμπος: Ένα άλλο «αστέρι» του Άγιου Όρους!!!..

Με τον Βησσαρίωνα, τώρα, βρήκαν ευκαιρία κάποιοι και άρχισαν να εκδίδουν βιβλία για τον βίο του. Πώς λένε «βάλτε τώρα, που γυρίζει» για τη ρουλέτα στο καζίνο! Έτσι και τώρα που έγινε η κατάλληλη διαφήμιση με το μουμιοποιημένο (με μεθόδους ταφής Φαραώ!) σώμα του Βησσαρίωνα, βρήκαν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή και για την εκδοτική εκμετάλλευση, τώρα που τον ανακάλυψαν!

Νωρίτερα βέβαια είχαν ανακαλύψει τον Παΐσιο, και κάπου ενδιάμεσα είχαν ανακαλύψει ένα άλλο αστέρι του Άγιου Όρους, τον παπα - Χαράλαμπο.

Τι σχέση έχει αυτός με τον Παΐσιο. Στο βιβλίο που γράφτηκε γι αυτόν (και διαδίδεται και αυτό σαν νέο ευαγγέλιο) διαβάζω ότι ήταν ηγούμενος σε μεγάλο μοναστήρι στο οποίο πήγαινε και έτρωγε ο (ερημίτης τάχα) Παΐσιος, του οποίου η σκήτη ήταν προφανώς εκεί κοντά. Και μια και ήταν ο Παΐσιος διορατικός (σύμφωνα με τις περιγραφές), και θαυματουργός και λαλίστατος, αναρωτιέμαι πώς και δεν έκανε καμία κριτική και για τον «Μέγα» παπα-Χαράλαμπο! Από ταπείνωση άραγε, από την πεποίθηση ότι κρίνουμε πάντα μόνο ξένους και ποτέ τους δικούς μας, ή από φόβο μη του κόψουν το φαγητό; Τον φίλο του ηγούμενο λοιπόν δεν τον έλεγξε, και εδώ εφαρμόζεται και το «δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι»!

Πόσο Μέγας λοιπόν, και ανώτερος υποψίας και έξω από κάθε κρητική ήταν αυτός ο ηγούμενος, ο παπα-Χαράλαμπος;

Αν και γνώσεων δημοτικού σχολείου, όπως διαβάζω στο βίο του, πάσχιζε υπέρ αυτού ο διοικητής του Αγίου Όρους (επί Απριλιανής Χούντας) και ήθελε με διαβήματα στον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον κάνει Δεσπότη! Είχε παρασυρθεί και αυτός από τη φήμη του παπα-Χαράλαμπου (κάποιοι είχαν φροντίσει να τον διαφημίζουν όπως και τον Παΐσιο), τη φήμη σύμφωνα με την οποία ο ηγούμενος αυτός έπαιρνε λέει ψυχές κολασμένες (ανθρώπων που είχαν πεθάνει, και που η κρίση του Θεού θα τις κατέτασσε στην κόλαση), τις έπαιρνε, λοιπόν, και τις μετέθετε στον Παράδεισο! ΝΑΙ - ΝΑΙ, το κατάφερνε αυτό, κάτι που διηγείται ο ίδιος ότι συνέβη με μια συγγενή του: Το κατάφερνε, λέει, μόνο με το κομποσκοίνι του (και τα κατάλληλα λόγια προφανώς!), και μετά ευχαριστούσε τον Θεό που είχε τέτοια δύναμη (το κομποσκοίνι του!) ενώ άλλοι λέει, για να το κάνουν αυτό (ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΨΥΧΩΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ, «ΤΣΙΦ» ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ) έπρεπε λέει, να καταφύγουν στα μνημόσυνα!!!

Στον «μάγκα» αυτόν καλόγερο, λοιπόν (ήταν και ο πρώτος, άμα λάχει να πούμε), είχε δώσει ο Διοικητής του Αγίου Όρους (επί Απριλιανής Χούντας, είπαμε), του είχε δώσει για «να διαβάσει» κάποιες ψυχές πεθαμένων συγγενών του, το πόσο των 300.000 (τριακόσιων χιλιάδων) δραχμών, πόσο ικανό για να αγοραστούν και διαμερίσματα την εποχή εκείνη!

Το καλό πράγμα (για τέτοια φήμη!), πρέπει να καλοπληρώνεται διότι τόσα έξοδα προβολής «θαυματουργών» τάχα «αγίων», πώς θα βγούνε; Και δεν μιλάμε για δεύτερο πράγμα «ιμιτασιόν» όπως το τρισάγιο ενός άγνωστου παπά που πρόσφατα, τον έβγαλε (τον «ξεφώνησε» σαν έμπορο και Σιμωνιακό) το ALTER να επικοινωνεί με ενορίτισσά του και να της ζητάει 150 (μόνον εκατόν πενήντα!) Ευρώ. Αστείο πόσο δηλαδή, μπροστά στη μπάζα του παπα Χαραλάμπου. Αχ να μην είχε και αυτός (ο παπαδάκος του ALTER) την φήμη του «άγιου» ηγούμενου. Θα λέγανε «χαλάλι του», διότι «η σωτηρία της ψυχής» («μεγάλο πράγμα» ως γνωστόν) θα ήταν πλέον εγγυημένη!!!

Αλλά το θέμα είναι σοβαρό:

Εκεί λοιπόν θα καταντήσει η σύγχρονη Εκκλησία μας; Από Εκκλησία του Χριστού θα καταντήσει σε εκκλησία «γερόντων»; Γεροντάδων-καλογέρων δηλαδή, που όπως δείχνουν οι «βίοι» τους (που εκδίδουν και κυκλοφορούν διάφορα μοναστήρια), όχι μόνον πήγαιναν «στραβοί στον Άδη», και μάλιστα «ο ένας πίσω από τον άλλον», αλλά ισχυρίζονταν και από πάνω (ΤΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ!) ότι έσωζαν και ψυχές άλλων (πεθαμένων!), και με το αζημίωτο φυσικά!!!

Πότε επιτέλους θα μάθουν οι χριστιανοί ότι η «χάρη» σε όλες τις ιεροπραξίες δεν χρειάζεται χρήματα για να ενεργήσει; Πότε θα μάθουμε ότι δίνοντας χρήματα στους δημόσιους υπάλληλους - μισθωτούς παπάδες (για τα έξτρα τους, τα «τυχερά» τους) ότι τότε, αντί για καλό θα κολαστούμε και εμείς μαζί τους;