"ΤΡΕΛ.ΑΣ":
Αγαπητή κ. Ευγενία,
Λίγους μήνες πριν από το περιστατικό αυτό, η σύζυγος, είχε επιχειρήσει ξανά να δημιουργήσει παρόμοιο θέμα.
Πήγε στο τοπικό παράρτημα ασφαλείας για να ζητήσει και να επιτύχει παρόμοια εντολή. Ο σύζυγος της, που κάτι είχε καταλάβει και την παρακολουθούσε την άκουσε να λέει στον σκοπό του αστυνομικού τμήματος, εκεί, του Ελληνικού: «Θέλω να δω τον αξιωματικό υπηρεσίας για να του ζητήσω να τον εξετάσει ψυχίατρος τον σύζυγο μου». Ο σκοπός, που την «έκοψε», της απάντησε: «Θα δεχτείτε να εξεταστείτε, και, εσείς, κυρία μου;»!..
Μετά όμως (με τα «μέσα» που οι ίδιοι δήλωσαν ότι έβαλαν – ο γιος έγινε κομματόσκυλο, με συμβουλή της μάνας) κατάφεραν να έχουν στο χέρι την πολυπόθητη τους εισαγγελική εντολή. Εξαγρίωσαν δε περισσότερο τον αστυνομικό συνοδό, δείχνοντας του το οικόπεδο απέναντι από το σπίτι στο οποίο όλη η περιοχή πετάει πράγματα (ήταν άνοιξη και πολλοί καθάριζαν το σπίτι τους) δείχνοντας κάτι παλιοκαρέκλες και άλλα τέτοια που κάποιοι γείτονες είχαν πεταμένα, λέγοντας του ότι είναι δικά της (της συζύγου) και ότι ο σύζυγος της τα… πέταξε!
Όταν δε έφτασαν στο Δρομοκαΐτειο, οι γιατροί εκεί ζήτησαν από τον «κρατούμενο» να υποβληθεί σε ένα ψυχολογικό τεστ. Εκείνος τότε ζήτησε να γίνει το ίδιο (το γραπτό τεστ), και, στη σύζυγο που ήταν ακόμη εκεί.
Εκείνη αρνήθηκε, φυσικά. Το τεστ έγινε μόνο στον σύζυγο και βγήκε τελείως καθαρό. Είχε όμως στο μεταξύ κρατηθεί εκεί...
Τις μέρες αυτές, της κράτησης του εκεί, έτυχε να δημοσιεύονται (τακτικά) σε εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Τα Νέα, κλπ) διάφορες επιστολές του συζύγου (δημοσιολόγος χρόνια ο ίδιος) επιστολές για διάφορα επίκαιρα θέματα, που είχε στείλει νωρίτερα (της… σύλληψης) και που έτυχε να δημοσιεύονται τις πρώτες εκείνες μέρες. Αυτό, έκανε εντύπωση στους γιατρούς (δεν έβλεπαν τρελό στα κείμενα) και έκαναν συμβούλιο με τον Διευθυντή (της Αγίας Μαρκέλλας) και τον κάλεσαν.
Εκείνος, περιέγραψε το μαρτύριο του στο σπίτι, τη συμπεριφορά του γιου που με την εκπαίδευση της μαμάς είχε γίνει ένα λυσσασμένο Πητ Μπουλ (και με χειροδικίες ακόμα - κατά του πατέρα), περιέγραψε και τις διάφορες ατάκες του γιου (στη ΔΑΠ / ΝΔΦΚ τις έμαθε;) όπως η χαρακτηριστική «άντε γαμίσου» (προς τους πάντες μέσα στο σπίτι), και έφριξαν!
Ο Διευθυντής, αναφώνησε: «Ζεις σε μια κόλαση άνθρωπε μου. Θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να σε προστατεύουμε».
Μετά από αυτά (ήταν Πάσχα, τότε που τον σταύρωσαν τον Χριστιανό), οι γιατροί επικοινώνησαν με την σύζυγο, και της ζήτησαν να έρθει να τους δει μαζί με τον γιο, αλλά εκείνη κάτι υποπτεύθηκε και δεν δέχτηκε!
Δεν πήγε καθόλου ο γιος (ούτε η μικρή «οχιά» κόρη βέβαια) να τον επισκεφτούν σε αυτούς τους δυο μήνες που ο άνθρωπος ήταν εκεί!
Η σχολή μάλιστα του γιου (ΤΕΙ Αθήνας) ήταν πολύ κοντά στο Ίδρυμα…
Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 5 Φεβρουάριος 2009 10:46 μμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου