Δημοσίευση : 29 Νοεμβρίου 2007
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Θαρθεί καιρός...
Παΐσιος:
Ένα ανθρωπάκι, που πάνε να το αγιοποιήσουν για να το έχουν προστάτη όλοι οι πυροβολημένοι όλα τα βλήματα όλοι οι «χριστιανο»-φασίστες του διαδικτύου...
Όπως, και, η ΟΟΔΕ, οι προβοκάτορες αυτοί που εργάζονταν με άνωθεν (του Χριστόδουλου;) εντολή για την γελοιοποίηση της Ορθοδοξίας.
Ένα από τα μέλη της οργάνωσης αυτής, μάλιστα, είχε φτιάξει και σκίτσο του καλόγερου με τίτλο "ο όσιος Παΐσιος", και το κυκλοφορούσε με μέηλ... Στα φόρουμ δε, έλεγαν ότι έχουν την προστασία του Χριστόδουλου...
Τέτοια άνωθεν εντολή (του Χριστοδούλου κι αυτός;) δεν είχε άραγε και ο Βαβύλης στην αποστολή του εκεί με τον Ειρηναίο στην Ιερουσαλήμ; Αυτός βέβαια, δεν είχε φτιάξει σκίτσο του Παΐσιου, αλλά λεγόταν ότι είχε κάνει επάνω του τατουάζ τον Ειρηναίο...
Αν κάποιος νομίζει ότι κάτι δεν είναι σωστό από αυτά που γράφουμε, να μας το πει...
...Να γιατί και οι χουντικοί πρέπει να έχουν τον «άγιο» τους:
ΔΙΑΒΑΖΩ:
«Θα έρθει η ώρα που και οι άπιστοι άρχοντες, όχι μόνον οι πιστοί, θα καταλάβουν ότι αν δεν υπάρχει πίστη δεν μπορεί να σταθεί ο κόσμος και θα επιβάλουν κάπου να πιστεύουν, για να κρατούν τον κόσμο. Μετά από χρόνια, μια μέρα αν δεν κάνεις προσευχή, θα σε κλείνουν φυλακή! Θα δίνης λογαριασμό στον άρχοντα αν προσευχήθηκες ή όχι! ..Θα έρθουν τα πράγματα στη θέση τους.»
(Από το βιβλίο του Παΐσιου «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο»)
(Από το βιβλίο του Παΐσιου «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο»)
Ήρθε η ώρα αυτή, με τη μασονοκίνητη χούντα της 21ης Απριλίου 1967, του συνθήματος «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» όπου οι βασανιστές ανέκριναν αντιφρονούντες, χτυπώντας τους και.. βλαστημώντας τους τα Θεία: «άθεος είσαι ρε, γ.. την.. γ..τον..»!!!..
PROTASH:
Θαρθεί καιρός...
Ανοιγε ματια ψυχης, βοηθουσε κοσμο να σταθει πνευματικα ορθιος, δεν εκανε κακο σε κανεναν, εσυ τι παριστανεις μου λες? Ολη του η ζωη ηταν μια στερηση απο αυτα που ολοι τα κυνηγανε σαν τρελλοι. Αν ψαχνεις για "δημοκρατες" και πασης φυσεως "αγωνιστες", τραβα κατα κλαδικες και καναλια και ασε τον γεροντα ησυχο, δεν βοηθας τιποτε και κανεναν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΛΕΣ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΕ; ...ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ (ΚΑΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ) ...
«Ανοιγε ματια ψυχης,»
ΣΤΡΑΒΩΝΕ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΣΤΟΝ (ΚΩΜΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ) ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ «Η ΚΥΡΑ ΜΑΣ Η ΜΑΜΗ»!..
«βοηθουσε κοσμο να σταθει πνευματικα ορθιος,»
ΤΟΝ ΚΟΙΜΙΖΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.
«δεν εκανε κακο σε κανεναν,»
ΕΤΣΙ ΛΕΣ;
«εσυ τι παριστανεις μου λες?»
ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΛΕΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ.
«Ολη του η ζωη ηταν μια στερηση απο αυτα που ολοι τα κυνηγανε σαν τρελλοι.»
ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ. Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΟΥ ΟΜΩΣ, ΚΑΛΟΠΕΡΝΟΥΣΕ!
«Αν ψαχνεις για "δημοκρατες" και πασης φυσεως "αγωνιστες",τραβα κατα κλαδικες και καναλια»
ΔΕΝ ΣΥΧΝΑΖΩ ΕΚΕΙ. ΕΣΥ;
«και ασε τον γεροντα ησυχο,»
ΛΕΣ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΕ; ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ (ΚΑΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ) ΜΙΣΟΛΙΩΜΕΝΟΣ (ΣΑΝ ΤΟΝ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ) ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΞΕΙ;
«δεν βοηθας τιποτε και κανεναν.»
ΚΥΡΙΩΣ, ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΩ ΤΟΥΣ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ»ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
«πας μη Παΐσιακός, είναι αιρετικός»
Και η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ όλων αυτών που εκμεταλλεύονται τον γέροντα Παΐσιο είναι ότι σε υποχρεώνουν να τον πιστέψεις σαν αλάθητο σε όσα είπε ή είπαν ότι είπε, διαφορετικά σε κατατάσσουν στους αιρετικούς, αφού λένε δεν παραδέχεσαι ΟΛΕΣ τις απόψεις ενός ΑΓΙΟΥ της Εκκλησίας μας!!!
Και ποιοι τα λένε αυτά (ότι «πας μη Παΐσιακός, είναι αιρετικός»); Τα λένε κάποιες «ομάδες», λαϊκών κυρίως, ύποπτης προέλευσης (νέοι Βαβύλιδες) που εμφανίστηκαν πρόσφατα και δρουν με τις ευλογίες υψηλά ισταμένων εκκλησιαστικών προσώπων, ομάδες - σφουγγοκωλάριοι της Δεσποτοκρατίας αλλά και υποστηρικτές της ομοφυλοφιλίας στον εκκλησιαστικό χώρο!!!..
«πας μη Παΐσιακός, είναι αιρετικός»
Και η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ όλων αυτών που εκμεταλλεύονται τον γέροντα Παΐσιο είναι ότι σε υποχρεώνουν να τον πιστέψεις σαν αλάθητο σε όσα είπε ή είπαν ότι είπε, διαφορετικά σε κατατάσσουν στους αιρετικούς, αφού λένε δεν παραδέχεσαι ΟΛΕΣ τις απόψεις ενός ΑΓΙΟΥ της Εκκλησίας μας!!!
Και ποιοι τα λένε αυτά (ότι «πας μη Παΐσιακός, είναι αιρετικός»); Τα λένε κάποιες «ομάδες», λαϊκών κυρίως, ύποπτης προέλευσης (νέοι Βαβύλιδες) που εμφανίστηκαν πρόσφατα και δρουν με τις ευλογίες υψηλά ισταμένων εκκλησιαστικών προσώπων, ομάδες - σφουγγοκωλάριοι της Δεσποτοκρατίας αλλά και υποστηρικτές της ομοφυλοφιλίας στον εκκλησιαστικό χώρο!!!..
ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ, ΓΡΑΦΕΙ:
«...Όπου τύχει να μιλάνε για κάτι το πνευματικό ή σε άμεση σχέση με τα πνευματικά ζητήματα θα πεταχτεί κάποιος και θα πει έτσι είπε ο γέροντας ή αλλιώς είπε ο γέροντας.
Όχι έτσι λέει το Ευαγγέλιο ή ο τάδε άγιος αλλά μόνο ο γέροντας.
Προφανώς αυτό συμβαίνει για δυο λόγους κατά τη γνώμη μου.
Υπάρχουν αυτοί που όλη τους η θεολογική σπουδή εξαντλήθηκε στην μελέτη του βίου του γ. Παΐσιου αλλά και άλλοι με ευρύτερες γνώσεις στα θεολογικά που όμως έχουν ίδιον όφελος ή απλά μια λανθάνουσα ματαιοδοξία (να εγώ που βρέθηκα εκεί και μίλησα με τον άγιο κλπ.)
Και φυσικά υπάρχει η λαχτάρα από τον πιστό κόσμο να δει επιτέλους ένα θαύμα ή έναν ζωντανό άγιο, να πιστέψει ότι αυτά που γράφουν οι βίοι των παλιών αγίων είναι αληθινά . Για να ενισχυθεί η πίστη του είναι ψυχολογικά ευκολότερο αν υπάρξει ο άγιος αυτός ΚΑΙ στις μέρες μας.
Αυτή όμως η υπερβολική βιασύνη αυτός ο καταιγισμός βιογραφιών και διδασκαλιών του γέροντα είναι σημεία συνδεδεμένα με την σύγχρονη εποχή μας.
Αν το καλοσκεφτούμε σε όλα υπάρχει μια υπερπαραγωγή και μια αντίστοιχη υπερκατανάλωση. Ότι και να σκεφτείς υπάρχει. Το παραγγέλνεις και στο φέρνουν την ίδια ή την άλλη μέρα στο σπίτι σου.
Έτσι γίνεται και στον τομέα της θρησκευτικής λογοτεχνίας σήμερα. Ο κόσμος διψάει για θαύματα και αγίους και θα τα έχει.
Θαύματα , διδαχές, τόμοι επί τόμων.
Αν διαβάσουμε όμως τα γεροντικά ή στον Ευεργεντινό διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν γεροντάδες (αβάδες) με δεκαετίες πνευματικών αγώνων στις ερήμους, με κακουχίες και στερήσεις απίστευτες για τα σημερινά δεδομένα, από τους οποίους ένα περιστατικό, ή ένα απόφθεγμα έμεινε ως καρπός ολόκληρης ζωής. Από πολλούς έμεινε μόνο το όνομα.
Θα μου πείτε άλλες εποχές τότε, οι δυνατότητες του σήμερα είναι πιο μεγάλες. Σίγουρα έχει βάση αυτό το επιχείρημα.
Δεν μπορώ να δεχτώ όμως ότι ο γέροντας τα είπε όλα σωστά και όταν έχουμε την γνώμη του σε ένα θέμα αυτό είναι και τελείωσε.
Δεν ήθελα ποτέ να εμπλακώ σε μια συζήτηση και να προσπαθώ να μειώσω την αξία του συγκεκριμένου γέροντα. Ακριβώς γιατί πολλοί άνθρωποι βοηθήθηκαν πνευματικά από αυτόν και το να διαβάζουν κάποια πράγματα σχετικά με αυτόν ή από αυτόν (?) τους τονώνει την πίστη προς τον Χριστό .
Και αυτό είναι πολύ σπουδαίο πράγμα από μόνο του.
Το να φτάνουμε όμως στο άλλο άκρο και να τον παίρνουμε ως ντε φάκτο άγιο με φέρνει αντιμέτωπο προς την συνείδησή μου.
Θα καταθέσω λοιπόν δύο γεγονότα με καλή διάθεση.
Πολλοί εμφανίζουν τον π. Παΐσιο ως διορατικό και προορατικό και αυτά τα ονομάζουν θαύματα. Άρα γι αυτούς αποτελούν τεκμήρια αγιότητας.
Πολύ καλός μου φίλος, μου μιλούσε για την αξία του γέροντα πώς τον είχε γνωρίσει και την εντύπωση που του είχε κάνει.
Σκεφτόμουν να πάω κι εγώ μια φορά μαζί του αλλά μέχρι να βρω την κατάλληλη χρονικά στιγμή αυτός εν τω μεταξύ, επειδή ήταν και άνεργος εκείνη την περίοδο μετά το πανεπιστήμιο, μπαινόβγαινε συχνά στο Άγιο Όρος και τον ξαναείδε.
Τελικά πέθανε ο π. Παΐσιος και δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω.
Τον ρώτησα λοιπόν κάποτε αν είχαν υποπέσει στην αντίληψή του τέτοια φαινόμενα χάριτος στον γέροντα. Χαμογέλασε λοιπόν και μου είπε:
E, ας μην υπερβάλλουμε κιόλας. Έχω ακούσει κι εγώ διάφορα αλλά προσωπικά δεν μου έτυχε κάτι . Τον είχα ρωτήσει μια φορά πως τα βλέπει τα πράγματα στην ζωή μου, σχετικά με την οικογένεια τα επαγγελματικά (γιατί είχε λίγο άγχος ο φίλος μου λόγω της ανεργίας), και μου είπε «Μην στεναχωριέσαι, την επόμενη φορά που θα έρθεις να με ξαναδείς και δουλειά θα έχεις και θα είσαι παντρεμένος.»
Χωρίς να πολυλογώ, ο φίλος μου δεν τον ξαναείδε ποτέ από τότε τΟ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ.ον γέροντα, γιατί άργησε να ξαναπάει και ο γέροντας στο μεταξύ είχε πεθάνει. Άργησε μάλιστα αρκετά να παντρευτεί και μάλιστα παντρεύτηκε χωρίς να έχει σταθερή δουλειά!
Ένα άλλο γεγονός ευρύτερα γνωστό είναι και το ότι ο γέροντας είχε σκάψει τον ίδιο του τον τάφο στο Άγιο Όρος για να διατηρεί τη μνήμη θανάτου.
Τελικά όμως όπως είναι γνωστό πέθανε εκτός Αγίου Όρους και φυσικά δεν τάφηκε στο σημείο που είχε ο ίδιος επιλέξει .
Φανταστείτε τι διαφήμιση θα είχε γίνει αν τελικά συνέβαιναν έτσι τα πράγματα όπως ήταν η επιθυμία του απλού γέροντα και το τι θα διαβάζαμε για το προορατικό του χάρισμα.
Αυτά.
Δυστυχώς αυτοί που φορτώνουν στις πλάτες του γέροντα μεγαλύτερο φορτίο από αυτό που μπορεί να σηκώσει πραγματικά εκείνος, μακροπρόθεσμα εκείνοι κάνουν κακό στη φήμη του».
Όχι έτσι λέει το Ευαγγέλιο ή ο τάδε άγιος αλλά μόνο ο γέροντας.
Προφανώς αυτό συμβαίνει για δυο λόγους κατά τη γνώμη μου.
Υπάρχουν αυτοί που όλη τους η θεολογική σπουδή εξαντλήθηκε στην μελέτη του βίου του γ. Παΐσιου αλλά και άλλοι με ευρύτερες γνώσεις στα θεολογικά που όμως έχουν ίδιον όφελος ή απλά μια λανθάνουσα ματαιοδοξία (να εγώ που βρέθηκα εκεί και μίλησα με τον άγιο κλπ.)
Και φυσικά υπάρχει η λαχτάρα από τον πιστό κόσμο να δει επιτέλους ένα θαύμα ή έναν ζωντανό άγιο, να πιστέψει ότι αυτά που γράφουν οι βίοι των παλιών αγίων είναι αληθινά . Για να ενισχυθεί η πίστη του είναι ψυχολογικά ευκολότερο αν υπάρξει ο άγιος αυτός ΚΑΙ στις μέρες μας.
Αυτή όμως η υπερβολική βιασύνη αυτός ο καταιγισμός βιογραφιών και διδασκαλιών του γέροντα είναι σημεία συνδεδεμένα με την σύγχρονη εποχή μας.
Αν το καλοσκεφτούμε σε όλα υπάρχει μια υπερπαραγωγή και μια αντίστοιχη υπερκατανάλωση. Ότι και να σκεφτείς υπάρχει. Το παραγγέλνεις και στο φέρνουν την ίδια ή την άλλη μέρα στο σπίτι σου.
Έτσι γίνεται και στον τομέα της θρησκευτικής λογοτεχνίας σήμερα. Ο κόσμος διψάει για θαύματα και αγίους και θα τα έχει.
Θαύματα , διδαχές, τόμοι επί τόμων.
Αν διαβάσουμε όμως τα γεροντικά ή στον Ευεργεντινό διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν γεροντάδες (αβάδες) με δεκαετίες πνευματικών αγώνων στις ερήμους, με κακουχίες και στερήσεις απίστευτες για τα σημερινά δεδομένα, από τους οποίους ένα περιστατικό, ή ένα απόφθεγμα έμεινε ως καρπός ολόκληρης ζωής. Από πολλούς έμεινε μόνο το όνομα.
Θα μου πείτε άλλες εποχές τότε, οι δυνατότητες του σήμερα είναι πιο μεγάλες. Σίγουρα έχει βάση αυτό το επιχείρημα.
Δεν μπορώ να δεχτώ όμως ότι ο γέροντας τα είπε όλα σωστά και όταν έχουμε την γνώμη του σε ένα θέμα αυτό είναι και τελείωσε.
Δεν ήθελα ποτέ να εμπλακώ σε μια συζήτηση και να προσπαθώ να μειώσω την αξία του συγκεκριμένου γέροντα. Ακριβώς γιατί πολλοί άνθρωποι βοηθήθηκαν πνευματικά από αυτόν και το να διαβάζουν κάποια πράγματα σχετικά με αυτόν ή από αυτόν (?) τους τονώνει την πίστη προς τον Χριστό .
Και αυτό είναι πολύ σπουδαίο πράγμα από μόνο του.
Το να φτάνουμε όμως στο άλλο άκρο και να τον παίρνουμε ως ντε φάκτο άγιο με φέρνει αντιμέτωπο προς την συνείδησή μου.
Θα καταθέσω λοιπόν δύο γεγονότα με καλή διάθεση.
Πολλοί εμφανίζουν τον π. Παΐσιο ως διορατικό και προορατικό και αυτά τα ονομάζουν θαύματα. Άρα γι αυτούς αποτελούν τεκμήρια αγιότητας.
Πολύ καλός μου φίλος, μου μιλούσε για την αξία του γέροντα πώς τον είχε γνωρίσει και την εντύπωση που του είχε κάνει.
Σκεφτόμουν να πάω κι εγώ μια φορά μαζί του αλλά μέχρι να βρω την κατάλληλη χρονικά στιγμή αυτός εν τω μεταξύ, επειδή ήταν και άνεργος εκείνη την περίοδο μετά το πανεπιστήμιο, μπαινόβγαινε συχνά στο Άγιο Όρος και τον ξαναείδε.
Τελικά πέθανε ο π. Παΐσιος και δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω.
Τον ρώτησα λοιπόν κάποτε αν είχαν υποπέσει στην αντίληψή του τέτοια φαινόμενα χάριτος στον γέροντα. Χαμογέλασε λοιπόν και μου είπε:
E, ας μην υπερβάλλουμε κιόλας. Έχω ακούσει κι εγώ διάφορα αλλά προσωπικά δεν μου έτυχε κάτι . Τον είχα ρωτήσει μια φορά πως τα βλέπει τα πράγματα στην ζωή μου, σχετικά με την οικογένεια τα επαγγελματικά (γιατί είχε λίγο άγχος ο φίλος μου λόγω της ανεργίας), και μου είπε «Μην στεναχωριέσαι, την επόμενη φορά που θα έρθεις να με ξαναδείς και δουλειά θα έχεις και θα είσαι παντρεμένος.»
Χωρίς να πολυλογώ, ο φίλος μου δεν τον ξαναείδε ποτέ από τότε τΟ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ.ον γέροντα, γιατί άργησε να ξαναπάει και ο γέροντας στο μεταξύ είχε πεθάνει. Άργησε μάλιστα αρκετά να παντρευτεί και μάλιστα παντρεύτηκε χωρίς να έχει σταθερή δουλειά!
Ένα άλλο γεγονός ευρύτερα γνωστό είναι και το ότι ο γέροντας είχε σκάψει τον ίδιο του τον τάφο στο Άγιο Όρος για να διατηρεί τη μνήμη θανάτου.
Τελικά όμως όπως είναι γνωστό πέθανε εκτός Αγίου Όρους και φυσικά δεν τάφηκε στο σημείο που είχε ο ίδιος επιλέξει .
Φανταστείτε τι διαφήμιση θα είχε γίνει αν τελικά συνέβαιναν έτσι τα πράγματα όπως ήταν η επιθυμία του απλού γέροντα και το τι θα διαβάζαμε για το προορατικό του χάρισμα.
Αυτά.
Δυστυχώς αυτοί που φορτώνουν στις πλάτες του γέροντα μεγαλύτερο φορτίο από αυτό που μπορεί να σηκώσει πραγματικά εκείνος, μακροπρόθεσμα εκείνοι κάνουν κακό στη φήμη του».
Ο νεκρός δεδικαίωτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κρίση κάθε ανθρώπου που περνάει στον άλλο κόσμο, δεν είναι έργο δικό μας.
Το αν κάποιος θα λάβει την Αγιωσύνη ή όχι και πάλι δεν είναι έργο δικό μας...
Καλά Χριστούγεννα....
Ιδομενεύς
Αγαπητέ Μιχάλη, που το βρήκες αυτό το «ο νεκρός δεδικαίωτε»;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε τι δικαιώνεται δηλαδή; Δικαιώθηκε μήπως, και, ο Χίτλερ;
Να είσαι καλά, που με έκανες και γέλασα με την καρδιά μου πρωινιάτικα, που είχα και κάτι θλίψεις δηλαδή!..
Και ακόμα: Ποιος σου είπε ότι η τωρινή κρίση η δική μας έχει χαρακτηριστικά τελικής θείας κρίσης; Άλλο η σωστή (για τα όσα συμβαίνουν εδώ) κρίση η δική μας (κρίση την οποία ο λόγος του Θεού, μας την συνιστά να την έχουμε), και άλλο η τελική κρίση του Θεού για Κόλαση ή Παράδεισο. Έτσι;
Και φυσικά, εμείς οι χριστιανοί που πρέπει να έχουμε «Νουν Χριστού», καταλαβαίνουμε πόσο "Άγιος" είναι κάποιος που ως τέτοιον τον προβάλουν με λύσσα, όλα τα χουντόμουτρα, οι φασιστο-«χριστιανοί», οι προβοκάτορες στην Εκκλησία (αλλά και ομοφυλόφιλοι) και άλλοι πυροβολημένοι…
«Καλά Χριστούγεννα....»; Με το παλιό πας;
Αγαπητέ Μιχάλη, που το βρήκες αυτό το «ο νεκρός δεδικαίωτε»;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://xairete.blogspot.com/2009/01/blog-post_4578.html
Ο νεκρός δεδικαίωτε. το έλεγαν οι πρόγονοί μας, οι Αρχαίοι Έλληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό είναι που προκλήθηκε γέλωτας και χάρηκες. Αν και υποψιάζομε ότι ήταν κορο'ι'δευτικός.
Η κρίση που μας επιτρέπετε, είναι η κρίση πράξεων και σε καμία περίπτωση του προσώπου που διαπράτει τις οποιεσδήποτε πράξεις.
Το πόσο Άγιος είναι κάποιος, το γνωρίζει μόνο ο τελικός κριτής. Ο πρώτος που "άνοιξε" τις πύλες του Παραδείσου ήταν ληστής και δολοφόνος. Και Αγίασε λίγα λεπτά πριν ξεψυχήσει.
Τι εστί παλιό; Η Ορθοδοξία είναι ο σωστός δρόμος Πίστης. Και όχι βέβαια ο νέος δρόμος των "Παπορθόδοξων" οικουμενιστών.
Καλά Χριστούγεννα
Ιδομενεύς
Στην εξομολόγηση, ένα από τα αμαρτήματα που ξελαφρώνουμε είναι και αυτό της υπερηφάνειας.
Αγαπητέ Μιχάλη, που το βρήκες αυτό το «ο νεκρός δεδικαίωτε»;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ που όλοι οι τάχα μου άθεοι παρακολουθείται στενά τα θρησκευτικά ζητήματα!k λέω τάχα μου γιατί είστε τουλάχιστον υποκριτές πρωτον προς τον εαυτό σας!ναι μεν δεν πιστεύεται αλλα παντρεύεστε σε εκκλησια,ναι μεν δεν πιστεύεται αλλα βαφτίζεται τα παιδιά σας,ναι μεν δεν πιστεύεται αλλα στην γιορτή σας την ονομαστική θέλετε να σας πουν χρονια πολλά k ποσα ακόμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίζεστε στα κακά παραδείγματα κάποιον πωρωμένων χριστιανών k τους ομαδοποιείτε.γιατί δεν κοιτάτε τους σωστούς?να είστε σίγουροι ότι υπάρχουν αλλα δεν φαίνονται έτσι απλά..
Λέτε: «Βασίζεστε στα κακά παραδείγματα κάποιον πωρωμένων χριστιανών k τους ομαδοποιείτε.γιατί δεν κοιτάτε τους σωστούς?να είστε σίγουροι ότι υπάρχουν αλλα δεν φαίνονται έτσι απλά..»
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Σε ποιους απευθύνεστε; Σε κάποιον από εμάς εδώ, ή γενικά και αόριστα;
2. Για ποια παραδείγματα λέτε; Ποιων πωρωμένων χριστιανών;
3. Ποιοι είναι οι σωστοί που δεν φαίνονται; Εσείς πώς μπορείτε και τους βλέπετε;