«Μία πίστις, έν βάπτισμα», λέγει το Ευαγγέλιο (Εφ. 4:5).
Η «μία πίστις», την οποία έχουν οι πιστοί, είναι «η άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις» (Ιούδ.3)… η πίστη, η οποία μια για πάντα παραδόθηκε στους πιστούς - η ορθή πίστη - η εξ αποκαλύψεως αλήθεια - η θεία διδασκαλία, η οποία συνιστά το περιεχόμενο του Χριστιανισμού.
Το δε «έν βάπτισμα» είναι το βάπτισμα, το οποίο γίνεται εκεί, όπου υπάρχει η «μία πίστις», στην Εκκλησία δηλαδή.
Αλλ’ οι Οικουμενιστές δεν ακούν τί λέγει το Ευαγγέλιο, ακούν τι λέγει το Αντιευαγγέλιο.
Γι’ αυτό παραδέχονται και άλλο βάπτισμα, το οποίο γίνεται όπου υπάρχει άλλη πίστη, το βάπτισμα των αιρετικών.
«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος», λέγει το Ευαγγέλιο (Τίτ. 3:10-11). Τον αιρετικό άνθρωπο δηλαδή να τον συμβουλεύσης μία και δύο φορές. Και αν μετανοήσει, καλώς. Αλλ’ αν δεν μετανοήσει, παράτησέ τον. Να ξέρης, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι διεστραμμένος και ασεβεί και έχει όλη την ευθύνη για την καταδίκη του, συ πλέον δεν έχεις καμία ευθύνη.
Οι Οικουμενιστές, αντιθέτως προς το Ευαγγέλιο και συμφώνως προς το Αντιευαγγέλιό τους, διεξάγουν ατέρμονες διαλόγους με τους αιρετικούς, για τους οποίους διαλόγους ισχύει ο λόγος, ότι «εισίν ανωφελείς και μάταιοι» (Τίτ. 3:9).
Η «μία πίστις», την οποία έχουν οι πιστοί, είναι «η άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις» (Ιούδ.3)… η πίστη, η οποία μια για πάντα παραδόθηκε στους πιστούς - η ορθή πίστη - η εξ αποκαλύψεως αλήθεια - η θεία διδασκαλία, η οποία συνιστά το περιεχόμενο του Χριστιανισμού.
Το δε «έν βάπτισμα» είναι το βάπτισμα, το οποίο γίνεται εκεί, όπου υπάρχει η «μία πίστις», στην Εκκλησία δηλαδή.
Αλλ’ οι Οικουμενιστές δεν ακούν τί λέγει το Ευαγγέλιο, ακούν τι λέγει το Αντιευαγγέλιο.
Γι’ αυτό παραδέχονται και άλλο βάπτισμα, το οποίο γίνεται όπου υπάρχει άλλη πίστη, το βάπτισμα των αιρετικών.
«Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος», λέγει το Ευαγγέλιο (Τίτ. 3:10-11). Τον αιρετικό άνθρωπο δηλαδή να τον συμβουλεύσης μία και δύο φορές. Και αν μετανοήσει, καλώς. Αλλ’ αν δεν μετανοήσει, παράτησέ τον. Να ξέρης, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι διεστραμμένος και ασεβεί και έχει όλη την ευθύνη για την καταδίκη του, συ πλέον δεν έχεις καμία ευθύνη.
Οι Οικουμενιστές, αντιθέτως προς το Ευαγγέλιο και συμφώνως προς το Αντιευαγγέλιό τους, διεξάγουν ατέρμονες διαλόγους με τους αιρετικούς, για τους οποίους διαλόγους ισχύει ο λόγος, ότι «εισίν ανωφελείς και μάταιοι» (Τίτ. 3:9).
N. I. Σωτηρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου