Η stavroula : Euxomai na peraseis euxarista opou vriskesai :)

Η stavroula άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας

"ΧΑΙΡΕΤΕ":

Perastikh (mesa e3w) ap thn geitonia, ustera apo ena
en8ousiwdh Sabbatokuriako tou tournoua basket!
Perasame wraia asxeta thn olh
proetoimasia pou proekhpse oles autes tis meres.

Euxomai na peraseis euxarista opou
vriskesai :)

Ανάρτηση από τη stavroula στο XAIRETE τη 3 Νοέμβριος 2008 1:43 πμ

Ευχαριστώ Σταυρούλα για την ευχή σου αυτή η οποία «έχει πιάσει»… έχοντας ως φαίνεται, και, …αναδρομική ισχύ!..

Η Οδύσσειά μου (ευχάριστη όμως πέρα για πέρα) έλαβε τέλος, και είμαι πλέον στη Βάση μου (στην… «οικία του σπιτιού μου») στην Ιθάκη μου.

Έκανα πολλά χιλιόμετρα πεζοπορίας (δεν έχω αυτοκίνητο) τις τρεις – τέσσερεις αυτές μέρες, και διεκπεραίωσα αρκετές εκκρεμείς υποθέσεις μου, επωφελούμενος από την καλοκαιρία όπως σας είπα, και συνδυάζοντας το τερπνόν (της βόλτας) μετά του ωφελίμου (διάφορες δουλίτσες σε διάφορα μέρη)!

Στην πορεία μου αυτή, η χθεσινή μέρα με βρήκε χωρίς δουλειές βέβαια - ήταν Κυριακή - και έτσι μετά τον εκκλησιασμό είχα την έννοια της επικοινωνίας μαζί σας. Δίπλα ήταν ένα «Ίντερνέτ καφέ» όπου μπήκα και σας έστειλα κάποια μηνύματα.

Πιο δίπλα, ήταν μια όμορφη ταβέρνα όπου (μια και είχε μεσημεριάσει πια) μπήκα για φαγητό.

Έτυχε μάλιστα, λίγο μετά που έκατσα και παρήγγειλα, έτυχε να έρθουν ακριβώς δίπλα μου (εκεί ήταν ένα μικρό πάλκο) δυο νέοι καλλιτέχνες (έρχονται κάθε Κυριακή μεσημέρι, έμαθα) ο Μπίλης και ο Νίκος με τα μπουζουκάκια τους και με τις ωραίες φωνές τους!

Άρχισαν το πρόγραμμα τους, και τραγούδησαν και εκείνο που λέει: «Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είναι η ζωή: να γελάς και να κλαίς βράδυ και πρωί!». Βαθειά φιλοσοφημένο! Μόλις τέλειωσαν το τραγούδι αυτό, τους ρώτησα αν όλο αυτό (το κλάμα και το γέλιο – «βράδυ και πρωί») γίνεται εναλλάξ («λίγο γέλιο, λίγο δάκρυ», να πούμε) ή αν είναι ανάμικτο, κάτι σαν… κλαυσίγελος, δηλαδή! Φυσικά, τα παιδιά (οι καλλιτέχνες), γέλασαν… μόνο!

Στη συνέχεια, τραγούδησαν και το «…η δουλειά κάνει τους άντρες: το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί…», και εδώ γέλασα διότι θυμήθηκα μια παλιά ανάρτηση (στο ιστολόγιο «χαιρετίσματα») αν θυμάσαι, όπου είχα δημοσιεύσει μια φωτογραφία ενός δεσπότη που ήταν σκυμμένος - με ένα μυστρί στο χέρι - πάνω από ένα θεμέλιο λίθο κάποιου ναού που θα χτιζόταν, …και στην οποία ανάρτηση αυτή λοιπόν είχα βάλει (με χιουμοριστική διάθεση) για λεζάντα ακριβώς αυτό, το «…η δουλειά κάνει τους άντρες: το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί…»!..

Μετά από αυτό το τραγούδι, αναχώρησα («φαγωμένος») από εκεί, με πορεία (οριστική πια) για το σπίτι, και για την απρόσκοπτη πλέον (με τη χάρη του Θεού) επικοινωνία μαζί σας, που πραγματοποιείται (με τις ευχές σου Σταυρούλα) από σήμερα! :-)

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Μητροπολίτης Γαλλίας: Η δουλειά κάνει τους άντρες!