Τι «κ. Μιχαλόπουλε»! Παναγιώτη, να με λες φίλε και γείτονα Δημήτρη μου, Δημήτρη μου! :-)
Είμαι λοιπόν καλά (όπως πάντα) και τώρα ακόμα καλύτερα από χαρά βεβαίως, λόγω αυτής ακριβώς της τιμητικής για μένα επίσκεψής σου, εδώ στο φτωχικό μου ιστολόγιο! :-)
Πώς σου φαίνεται το «Χαίρετε»; Μου είναι πολύτιμη η γνώμη ενός νέου και αδιάφθορου ανθρώπου. Περιμένω σχόλιο σου πάνω σε αυτό…
Το δικό σου το μπλογκ δεν το είδα, διότι το έχασα το χαρτάκι που μου έδωσες με τη διεύθυνσή του, και έχω υπόψη μου να πάω μετά στον φίλο μας τον ψιλικατζή για να του το ζητήσω… Εκτός και αν θέλεις να μου τη στείλεις με μέηλ τη διεύθυνση σου αυτή…
Πώς το έχασα, το χαρτάκι, ε;
Ε, λέω πως είμαι απλά "μεσόκοπος" (αν και αισθάνομαι πάντα νέος) αλλά καμιά φόρα η συναισθηματική φόρτιση με κάνει να χάνω (όχι… λάδια!) κάποια πράγματα (ευτυχώς μόνο αυτά) όπως το χαρτάκι σου.
...Και αναφέρομαι στο περιστατικό που συνέβη λίγα μέτρα από το σπίτι μου, προχθές, βγαίνοντας από το ψιλικατζίδικο, μετά από εκείνη την… ιστορική τη συνάντηση μας...
Σχετική ανάρτηση, εδώ:
Διάλογοι: πριν από λίγο, στη γειτονιά…
http://xairete.blogspot.com/2008/11/blog-post_7849.html
Θα τα λέμε, λοιπόν! Σε χαιρετώ για την ώρα…
Φιλικά,
Παναγιώτης
Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 17 Νοέμβριος 2008 3:35 μμ
Λοιπόν Παναγιώτη έλαβα το μήνυμα σου από το blog.
Το ΧΑΙRΕΤΕ καλό είναι, έχει ενημερωτικά θέματα και από ό,τι βλέπω βάζεις συνεχώς καινούργια. Θαυμάζω το κουράγιο σου!!!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου