Ποτέ δεν είναι αργά, φίλε «perivoli»!

«Αργά πια για μετάνοια..» (perivoli)

Μια μέρα, επάνω μας εκύλησε βαριά ταφόπετρα και κρύα,
νύχτα αξημέρωτη μας πλάκωσε, «του Άδη σκοτάδι», η αμαρτία,
και ίδιοι με πτώματα γινήκαμε, δίχως της «Χάρης» τη ζωντάνια,
μα από το μνήμα αναστηθήκαμε, Κύριε από Σε, με την «Μετάνοια»!

(από Φόρουμ)