Τετάρτη, 10 Σεπτέμβριος 2008
Παναγιώτης προς Αναστασία: Καλά κατάλαβα;
Το μόνο που σκέφθηκα είναι
κοιτάζοντας τον ουρανό
Με σκέφτηκες??????εδώ είμαι.
Και ξέρεις Παναγιώτη σε τι αναφέρομαι.
Γεια σου Παναγιώτη
Να είσαι καλά
Αναστασία
Ανάρτηση από την anastasia στο XAIRETE τη 10 Σεπτέμβριος 2008 4:31 μμ
Ο P. MICHALOPOULOS άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Εσείς, τι θα γράφατε σαν τίτλο;":
Να κοιτάμε ψηλά λοιπόν, αγαπητή εν Χριστώ αδελφή Αναστασία;
… Όπως και οι πατέρες της απροσκύνητης στην παναίρεση του Οικουμενισμού, ιεράς μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους.
Καλά κατάλαβα;
Έτσι, θα δούμε την αγάπη του Θεού να σκεπάζει σαν σύννεφο στον καύσωνα των άδικων διωγμών, να σκεπάζει τους ανθρώπους του Θεού, να τους προστατεύει από τη δολοφονική μανία προβοκατόρων ρασοφόρων που με σατανικό τρόπο αναρριχήθηκαν στα ύψιστα εκκλησιαστικά αξιώματα…
…Την ιδία ώρα που μαύρα σύννεφα καλύπτουν μια… «μεγίστη» επηρμένη και ταγμένη στον μαμμωνά γειτονική μονή, και κεραυνοί από αποκαλύψεις για σκάνδαλα πέφτουν στα κεφάλια των δήθεν μοναχών της αλλά και κατά κάποιων άλλων «πατέρων» - δήθεν πατέρων του έθνους – πολιτικάντηδων πες καλύτερα, που διαπλέκονται (πιο αισχρά δεν γίνεται) μαζί τους!..
Καλά κατάλαβα;
Ή μήπως εννοείς εκείνον τον ταλαίπωρο, που και αυτός αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα από φευδαδέλφους και ψευτοπατέρες, από μακρινούς και από «κοντινούς» του, και από άλλες σκοτεινές δυνάμεις;
…Εκείνον τον ταλαίπωρο, λέω, που έχει και αυτός πάντα την σκέπη του Θεού για βοήθεια και παρηγοριά, εκείνον που το δράμα του περιγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα στο ιστολόγιο με τον τίτλο «οικογενειακός»;
http://oikogeneiakos.blogspot.com/
Είναι και τα δυο θέματα, άξια δημόσιας προβολής διότι έτσι προκαλείται η φωνή του λαού, έτσι ακολουθεί και οι οργή του Θεού που πέφτει σαν κεραυνός…
Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 10 Σεπτέμβριος 2008 5:33 μμ
Αγαπητε μου Παναγιωτη καλη σου ημερα και καλη εβδομαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως καταλαβης γιατι σου γραφω,αυτο το θαυμα,γιατι περι θαυματος προκειτε,καποιοσ κυπριοσ εθελοντης,την ημερα που καιγονταν τα παντα,κοντα στο μοναστηρι του Αγιου Εφραιμ,αυτος μεσα στα αποκαηδια,την ζεστη που ανοιγε τις πετρες στα δυο,βρηκε ανεπαφη την εικονα του Αγιου Εφραιμ,δεν γνωριζε ο ανθρωπος οτι εκει κοντα ειναι το μοναστηρι του Αγιου Εφραιμ,ετσι οταν το απογευμα πηγε με αλλους να αναψουν ενα κερι ,ο ανθρωπος τρελαθηκε,ο Αγιος ειχε σωση το μοναστηρι.
Αγαπητε μου λοιπον Παναγιωτη ξερης τις αρχες μου και τα πιστευω μου,οπως χρειαζεται και λιογη προσοχη,οταν μιλαμε για τους αγιους μας.Δεν ξερω τι αλλησβεριση γινεται εκει μεσα,αυτο που ξερω ειναι,οτι δεν εχη σημασια αν ο Αγιος δεν ειναι ολοκληρος ,η ειναι μονον τα οστα ,σημασια εχη οχι τι κανουν οι ανθρωποι και πως τον εκμεταλευοντε,αλλα τα θαυματα και η Αγιοτητα που εχη.
Ξερω οτι θα συμφωνησης μαζι μου.
Να εισαι καλα και το σηγκεκριμενο αρθρο το πηρα απο την Esspresso,που αν και ειναι περιεργη εφημεριδα καμια φορα βαζη και καποια τετοια θεματα.
Να εισαι καλα
Αναστασια
Γράφει η Αναστασία: «Μεσα στα αποκαηδια,την ζεστη που ανοιγε τις πετρες στα δυο, βρηκε ανεπαφη την εικονα του Αγιου Εφραιμ»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαντώ:
Περίεργο, πράγματι, που δεν είχε σκεπαστεί η εικόνα από τα αποκαΐδια, περίεργο που δεν είχε σκάσει κι αυτή στα δυο…
Περίεργο που βρέθηκε εκεί στα πευκάκια η εικόνα!
Να την ξέχασε μήπως, εκεί (μέσα στη τρέλα του) κάποιο ερωτύλο πλην όμως και θρήσκο ζευγαράκι;
Ετερόφυλο ζευγαράκι, εννοείται…
οπαδών του συγκεκριμένου λειψάνου;
...Που ερωτοτροπούσε δηλαδή εκεί… Εκεί που βρήκε ερωτική φωλίτσα… Εκεί κοντά στο μοναστήρι, για να έχει και την «ευλογία»…
...Ένα ζευγαράκι που βγάζοντας τα μάτια του (που λέει ο λόγος), δεν είδε μετά την «πράξη» ότι παράτησε εκεί – χαμέ - την εικόνα του «οσίου»…
...Του «οσίου», που άνοιξε ωστόσο τα μάτια του πυροσβέστη για να… ανακαλύψει την εικόνα του!!!..
Περίεργο που βρέθηκε εκεί στα πευκάκια η εικόνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://xairete.blogspot.com/2009/10/blog-post_6253.html
Διαβάζω σήμερα στην Εσπρέσο… Διαβάζω και σχολιάζω:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Διαβάζω να λέει ο Κύπριος εθελοντής πυροσβέστης Ανδρέας Χρυσοστόμου, ότι: «Ο Άγιος Εφραίμ προστάτεψε την περιοχή και το μοναστήρι του. Η εικόνα που βρήκα ανάμεσα στα καμένα ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη. Το θαύμα του Αγίου Εφραίμ έσωσε την περιοχή. Γύρω μας είχαν καεί τα πάντα. Οι πέτρες, από τη θερμότητα που είχαν δεχτεί, είχαν χωριστεί στα δυο. Πατάγαμε στις καμένες περιοχές και τα άρβυλά μας είχαν λιώσει από κάτω. Η εικόνα όμως που βρήκα 250 μέτρα πίσω από το μοναστήρι είχε μείνει σχεδόν ανέπαφη. Ελάχιστα είναι τα σημάδια που άφησαν οι εφιαλτικές φλόγες επάνω της».
1. Σχολιάζω: Αφού είχαν καεί τα πάντα γύρω τους, τι ήθελε αυτός εκεί; Τι έψαχνε, και μάλιστα με… λιωμένα αρβύλα; Μήπως πήγαινε εκεί… μαζί με την φτιαχτά καψαλισμένη εικόνα, σταλμένος από τις καλόγριες; Δεν το πιστεύω να έπαιξε τέτοιο θέατρο ο κύπριος! Το πιο φυσικό είναι το έξης: Η εικόνα βρέθηκε κοντά στο μοναστήρι που δεν κάηκε, διότι η φωτιά δεν είχε φτάσει σε αυτό, διότι τα πεύκα δεν φτάνουν έως εκεί! Η εικόνα λοιπόν, πήρε απλά «το βάπτισμα του πυρός» διότι βρέθηκε μεν μακριά από τη φωτιά αλλά η υψηλή θερμοκρασία την επηρέασε κάπως, όπως εμάς όταν κάνουμε - χωρίς αντηλιακό λάδι - ηλιοθεραπεία στην παράλια… Αν ήταν θαύμα, δεν θα είχε πάθει απολύτως τίποτε η εικόνα, ούτε αυτό το απλό «έγκαυμα» όπως την παρουσιάζουν ότι έπαθε... Έτσι δεν είναι;
2. Διαβάζω να λέει ο Ανδρέας Χρυσοστόμου: «Στη Νέα Μάκρη πήγαμε γύρω στις 9.00 το πρωί της επόμενης ημέρας (Δευτέρα) και είχαμε λάβει οδηγίες να ασφαλίσουμε την περιοχή πίσω από το μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ. …Βρισκόμουν σε σημείο που η φωτιά στο πέρασμά της είχε κάψει τα πάντα, σκεφτείτε μόνο ότι οι πέτρες είχαν σπάσει στα δύο όταν έπεσα πάνω στην εικόνα του Αγίου Εφραίμ. Όταν την είδα σοκαρίστηκα, πάγωσα, δεν ήξερα τι να πω, έχασα τα λόγια μου. Το σημείο ήταν δύσβατο και δύσκολα προσπελάσιμο.»
2. Σχολιάζω: Η προηγούμενη μέρα λοιπόν ήταν Κυριακή, κάτι που ενισχύει την άποψη μου για το ζευγαράκι που έλεγα πιο πάνω στο διάλογο μου με την Αναστασία… Αλλά για στάσου ρε φίλε: 250 μέτρα πίσω από το μοναστήρι, και το μέρος ήταν… «δύσβατο και δύσκολα προσπελάσιμο»; Ε, ρε ήρωα, κύπριε! Μήπως ζήλεψες το θαύμα που επικαλείται ότι έζησε, και, ο επί των οικονομικών βοηθός του Εφραίμ (Κύπριοι κι αυτοί) της μονής – καλλιγραφίας - του Βατοπεδίου;
3. Διαβάζω: «Με την εικόνα στα χέρια και με δάκρυα στα μάτια ο Ανδρέας Χρυσοστόμου συνέχισε τον αγώνα του με τις φλόγες. Λίγες ώρες αργότερα η περιοχή δεν κινδύνευε πλέον από τη φωτιά και οι εθελοντές πήραν το δρόμο για το μοναστήρι.»
3. Σχολιάζω: Στην αρχή, μας είπε ότι είχαν καεί τα πάντα γύρω, μετά βρήκε την εικόνα, και κατάλαβε ότι αυτή είχε κάνει το θαύμα και έσωσε το μοναστήρι… Τώρα ο «ήρωας» μας λέει ότι κουράστηκε κι αυτός αφού… «συνέχισε τον αγώνα του με τις φλόγες», και τότε μόνο… «λίγες ώρες αργότερα η περιοχή δεν κινδύνευε πλέον από τη φωτιά.»
Θα πω πάλι κάτι που είχα πει πέρσι στον Άγγελο (τον γνωστό τής Αναστασίας): Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα!
http://xairete.blogspot.com/2009/10/blog-post_6253.html